بررسي ديدگاه هاي امام خميني(س) در خصوص دانشگاه از منظر تحليل گفتمان انتقادي فركلاف

Imam Khomeini’s Viewpoints about University According to Fairclough’s Critical Discourse Analysis

امام خميني بنيان‌گذار انقلاب اسلامي و از رهبران تأثيرگذار در كل تاريخ بشريت و به‌ويژه جهان اسلام است. با توجه به ماهيت فرهنگي و ايدئولوژيك انقلاب اسلامي و نيز جايگاه دانشگاه در شكل‌گيري اين فرهنگ امام خميني همواره ديدگاه ويژه‌اي به دانشگاه و دانشگاهيان داشته و مطالب فراواني در اين‌باره فرموده‌اند. هدف پژوهش حاضر بررسي كلام امام از ديدگاه تحليل گفتمان انتقادي نورمن فركلاف است. روش تحقيق كيفي و از نوع تحليل محتوا بوده و جامعه آماري آن ‌يكي از فرازهاي امام از مجموعه سخنان امام در صحيفه امام است و به‌صورت هدفمند مرتبط با موضوع تحقيق انتخاب شد. يافته‌هاي اين تحقيق نشان مي‌دهد در بيانات امام دو رابطه واژگاني با هم‌آيي و تقابل بيشترين كاربرد نسبت به ساير روابط معنايي دارند. بيشترين گسست‌هاي گفتماني از نوع كنشگري است و گسست‌هاي زماني و مكاني در رتبه‌هاي بعدي قرار دارند. واژه دانشگاه بيشترين جايگاه را در آغازگري جملات دارند و بيشترين جملات از نوع متعدي هستند. تحليل سطح تبييني، مبين عمق نگاه امام به اين نهاد مهم اجتماعي بوده و نشان مي‌دهد كه در چارچوب فكري و اعتقادي امام، دانشگاه مبدأ و كانون تحولات اجتماعي و فرهنگي و محور «اصلاح يا انحراف» جامعه و «آباداني يا ويراني» كشور محسوب مي‌شود.

Imam Khomeini is the father of the Islamic Revolution and is among the effective leaders in the history of the world, particularly that of the world of Islam. Given the cultural and ideological nature of the Islamic Revolution and the role of university in the formation of this culture, Imam Khomeini always had a special attitude towards university and academics and made many remarks about this issue. The objective of this paper is to study Imam’s viewpoints about university from the perspective of Norman Fairclough critical discourse analysis. Content analysis has been employed and the focus of the research is on one of the remarks of Imam published in Sahifey-e Imam which is related to the research topic. The findings of the research indicate that two conceptual relations of collocation and contrast have most applications compared to other sematic relations. The highest discursive gaps belongs to activism the next belongs to time and space gaps. The concept of university has the highest rank in the beginning of the sentences and most sentences are intransitive. The analysis of explanatory level underlines Imam’s depth of insight regarding this important social institution and shows that within Imam’s intellectual and creedal framework, university is the origin and focus of social and cultural changes and the pivot of reform or corruption of the society as well as its development or retrogression.