بررسي رابطه بين سرمايه روان شناختي و كيفيت زندگي كاري با كيفيت پاسخ گويي به ارباب رجوع (نمونه موردي: كوپ هاي انتظامي شهر شيراز)

زمينه و هدف: پاسخ گويي، مسئله اي مهم و چالش آور در نظام هاي اداري و سياسي بيشتر كشورها بوده و هست. اين مقوله به عنوان يكي از موضوعات مطرح در سازمان هاي امروزي، توجه بسياري را به خود جلب كرده و واكاوي اين مفهوم، نيازمند شناسايي عوامل مرتبط با سازمان است. در همين راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين سرمايه روان شناختي و كيفيت زندگي كاري با كيفيت پاسخ گويي به ارباب رجوع در كوپ هاي انتظامي استان فارس انجام شد. روش: پژوهش حاضر از لحاظ روش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان كوپ هاي انتظامي شهر شيراز بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه بندي با تسهيم متناسب تعداد 292 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات سه پرسشنامه «كيفيت پاسخ گويي»، «كيفيت زندگي كاري» و «سرمايه روان شناختي» بود كه روايي و پايايي آن ها به ترتيب 0/952 و 0/953 و 0/957 است. يافته ها و نتايج: نتايج حاصل از پژوهش گوياي آن است كه بين مولفه هاي سرمايه روان شناختي و مولفه هاي كيفيت زندگي كاري با كيفيت پاسخ گويي به ارباب رجوع رابطه اي معنادار وجود دارد؛ به عبارتي هرچه سرمايه روان شناختي و كيفيت زندگي كاري بهبود يابد به همان ميزان پاسخ گويي به ارباب رجوع از كيفيت بهتري برخوردار خواهد بود. با توجه به همبستگي بين مولفه هاي سرمايه روان شناختي و كيفيت پاسخ گويي به ارباب رجوع و با اذعان به آموزش پذيربودن سرمايه روان شناختي، مي توان آن را در دوره هاي مختلف آموزشي در بين كاركنان لحاظ كرد و از منافع مادي و معنوي آن بهره مند شد. همچنين لازم است براي به وجود آمدن احساس امنيت و آرامش روحي- رواني (به عنوان يكي از مولفه هاي كيفيت زندگي كاري) در كاركنان محيط را به دور از تشويش و نگراني عوامل استرس زا نگه داشته شود؛ زماني كه بهداشت رواني كاركنان مطمح نظر واقع شود، مسئوليت كاركنان در قبال ارباب رجوع نيز افزايش مي يابد.