ساخت اولين دست مصنوعي در غرب ايران

the first artificial hand in the west of iran

كار منبع فرهنگ، ارزش و احترام انساني است. قبل از ورود تكنولوژي غالب زحمت و رنج ناشي از كار بر دوش بدن انسان بود. در فرايند كار نقش دست و پا محوري و اساسي بوده است. آهنگري شغلي است كه پيش از هر چيز متكي بر نيروي فيزيكي بدن است. در آهنگري سنتي در سنندج يكي از آهنگران دست خويش را هنگام كار از دست مي دهد. او با همت و تلاش خويش اولين دست مصنوعي را براي خويش مي سازد. هدف اين تحقيق بررسي چگونگي ساخت و كاركرد آن دست مصنوعي است. روش تحقيق ميداني و تكنيك جمع آوري داده ها مصاحبه با خانواده اين صنعت گر و همكاران او در سنندج بوده است. يافته ها نشان مي دهد كه وقتي استاد آهنگري به نام صوفي محمد امانتي دست خويش را بر اثر انفجار گلوله توپ در كوره آهنگري از دست مي دهد ، در حوالي 1320 هجري شمسي دستي آهني براي خويش مي سازد كه در هنگام كار آهنگري با آن كار مي كرده است. او با ساختن اين دست تا پايان عمر آهنگري را ادامه داده و پس از او اين دست توسط خانواده محافظت شده است. اطلاعات در اين مورد از سويي باعث افزايش دانش ماو از دگر سو ميراث فرهنگي ما را غني تر مي سازد.

work is the base of value and culture. every society have a logical base of work and knowledge that suitable for their environment. in 1941 one smith er left his hand during the process of working. on explosion due and he left his hand. he make up an artificial hand in 1942. this hand made of 13 pieces of iron and 4 pice of leather and one spring. the goal of this study is assessment the structure and function of this hand. data gathering by interview with family .data show that mohammad amanaty left his hand and make the artificial hand for self. this work very good and he continue his work for 18 years.today this artificial hand remainder in his family. at the same time he made very iron instrumental that work very well. this the first artificial hand that made in the west of country.