بهداشت سنندج در دورۀ پهلوي دوم (1320-1357)

(Sanandaj Health during Second Pahlavi Period (1320-1357

در پژوهش حاضر با رويكردي توصيفي-تحليلي- به تبيين اقدامات نوگرايانۀ دولت پهلوي دوم در شهر سنندج با تكيه‌بر بهداشت اين شهر پرداخته شد. سوأل اصلي پژوهش هم معطوف به نحوۀ اثرگذاري اقدامات نوگرايانۀ دولت پهلوي در شهر سنندج و پيامدهاي اين اقدامات بر حيات اجتماعي مردم اين شهر بود. در اين دوره گام‌هايي اساسي در راستاي ارتقاي سطح بهداشتي مردم سنندج برداشته شد. بويژه از سال 1340 به بعد روند تحولات در اين زمينه شتاب بيشتري به خود گرفت. براي نخستين بار دولتي متمركز متولي امر بهداشت و ارتقاي سطح امكانات بهداشتي شد و در دو زمينۀ كلي آموزشي و درماني درراستاي بهبود سطح بهداشت اين شهر گام برداشت. اين مسئله دو نتيجۀ كلي را در پي داشت: يكي اينكه ناخواسته موجب ايجاد فاصله ميان مردم شهر سنندج و مناطق پيرامون آن شد و ديگر اينكه به عنوان عاملي اساسي در افزايش جمعيت درونزاد شهر عمل كرد. ارتقاي قابليت‌هاي بهداشتي روند حركتي جمعيت اين شهر را از سير صعودي بسيار كُند و گاهاً نزولي به يك روند صعودي دايمي و گاهاً سريع تبديل كرد. البته در مورد اقدامات بهداشتي دولت پهلوي در شهر سنندج نبايد اغراق كرد و هنوز با ميانگين كشوري اختلاف زيادي داشت. روش تحقيق در پژوهش حاضر به صورت كتابخانه‌اي و آرشيوي بوده و پس از گردآوري اطلاعات لازم به سازماندهي اطلاعات و تجزيه و تحليل و سرانجام استنتاج آن‌ها پرداخته شد.