منطق فازي به مثابه‌ي روشي نوين در محاسبات سرمايه اجتماعي

اغلب گفته مي‌شود «اگر نتوانيد اندازه‌گيري كنيد، نمي‌توانيد مديريت كنيد» و «آنچه قابل اندازه‌گيري است قابل انجام مي‌باشد.» علي‌رغم تلاش‌هاي وافري كه محققين پيرامون سنجش و اندازه‌گيري «سرمايه‌ اجتماعي» در اقصي نقاط دنيا به عمل آورده‌اند، متأسفانه يكي از بزرگ‌ترين نقاط ضعف موجود، فقدان اجماع آنها پيرامون روش اندازه‌گيري اين پديده مي‌باشد. در اين مقاله در راستاي ارائه روشي نوين در اندازه‌گيري سرمايه اجتماعي، نخست به معرفي روش‌هاي فازي و اهميت آن در علوم اجتماعي و مديريت پرداخته و سپس مزاياي به‌كارگيري منطق فازي را ذكر نموده و در ادامه اهميت اندازه‌گيري سرمايه اجتماعي بيان مي‌گردد. با توجه به اين مهم كه گام نخست در اندازه‌گيري هر چيزي تعريف صفت و ويژگي مورد نظر مي‌باشد، تعاريفي از سرمايه اجتماعي عرضه شده و به دنبال آن ضمن تأكيد بر عدم اجماع محققين در خصوص به‌كارگيري روش‌هاي اندازه‌گيري سرمايه اجتماعي مدل‌هاي كيفي و كمي اندازه‌گيري تشريح مي‌گردد. در مدل‌هاي كيفي، مدل CRLRA و مدل Scat توضيح داده شده و در مدل‌هاي كمّي نيز الگوي مبتني بر ويژگي‌هاي گروه‌هاي اجتماعي، الگوي مبتني بر تحقيقات پيمايشي و دو الگوي اقتصادي توصيف گرديده و در نهايت روش فازي به عنوان روشي نو براي اندازه‌گيري سرمايه اجتماعي ارائه مي‌گردد