تأثير رژيم كنترل تكنولوژي موشكي بر امنيت ملي و توان بازدارندگي جمهوري اسلامي ايران

در مقالۀ پيشرو با طرح اين پرسش كه «رژيم كنترل تكنولوژي موشكي چگونه بر امنيت جمهوري اسلامي ايران تأثير مي‌گذارد؟» به معرفي و بررسي رژيم كنترل تكنولوژي موشكي از ابتداي شكل‌گيري آن مي‌پردازيم و در ارتباط با آن الزامات امنيتي ايران را بررسي مي‌كنيم. هدف از نوشتار فرارو آن است كه چگونگي تأثيررژيم كنترل تكنولوژي موشكي را بر امنيت ملي ايران و نيز چالش‌هاي ايران در ارتباط با رژيم ياد شده آشكار نماييم. در سال 1987 در پي اوج‌گيري نگراني‌هاي بين‌المللي دربارۀ اﺷﺎﻋۀ تسليحات ﻣﻮﺷكي به دعوت ايالات‌متحده امريكا، هفت‌كشور صنعتي جهان رژيم كنترل تكنولوژي موشكي (امتي سي آر) را ايجاد مي‌كنند. اين رژيم از ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ تشكيل شده اﺳﺖ ﮐـﻪ در اﺷـﺎعه نيافتن ﻣﻮﺷـك،ﻣﻨﺎﻓﻊ و درك سياسي مشترك دارﻧﺪ. روش اين نگاشته توصيفي– تحليلي مي‌باشد و نتايج پژوهش حاكي از آن است كه رژيم كنترل تكنولوژي موشكي با ماهيتيسياسي در پي تأثيرگذاري جهاني است. اين رژيم امنيتي بر امنيت جمهوري اسلامي ايران تأثيرگذاشته و بازدارندگي موشكي ايران را، كه تكيه‌گاه اصلي امنيت ملي كشور است، مي‌تواند با مشكل مواجه سازد.