تأثير ژئوپليتيك تركيه بر سياست خارجي دولت اسلام گراي عدالت و توسعه

با روي كار آمدن حزب عدالت و توسعه و تسلط بر ساختار قدرت سياسي، سياست خارجي تركيه در دوران حاكميت اين حزب دچار تحول و دگرگوني درخور توجه ي شده است. به دنبال اين تحول و فعال شدن ديپلماسي تركيه در تمامي مناطق پيراموني، رهبران اين كشور با الگو قرار دادن دكترين عمق استراتژيك، نقش متفاوتي را در قياس با دولت هاي قبلي براي تركيه در مسائل منطقه اي و نظام بين الملل تعريف كرده اند. دكترين عمق استراتژيك به عنوان الگوي نظري سياست خارجي تركيه، با محور قرار دادن جغرافيا، تمدن و تاريخ امپراتوري عثماني به عنوان عناصر قوام دهنده ژئوپليتيك اين كشور، بستر جديدي براي نقش آفريني رهبران تركيه در صحنه نظام بين الملل پديد آورده كه فعال شدن تركيه در معادلات قدرت در سطح منطقه اي و حتي جهاني را اجتناب ناپذير كرده است. دولت اردوغان با سياست خارجي جديد خود با عنوان «نئوعثماني گرايي » تلاش مي كند جايگاه اين كشور را به عنوان يك قدرت مركز و خرده هژمون منطقه اي ارتقا دهد. اين مقاله تلاش دارد با تكيه بر روش تحليلي توصيفي به اين سؤال پاسخ دهد كه ژئوپليتيك تركيه چه تأثيري بر سياست خارجي دولت اسلام گراي عدالت و توسعه داشته است؟ يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه ژئوپليتيك تركيه بر جهت گيري و تدوين سياست خارجي دولت عدالت و توسعه در چارچوب عمق استراتژيك تأثير گذاشته است.