رويكرد اسلام به جايگاه جنگ و صلح در نظام بين‌الملل در مقايسه با رئاليسم و ليبراليسم

جنگ و صلح از مفاهيم كليدي نظريه‌هاي روابط بين‌الملل به شمار مي‌روند و تبيين نظام بين‌الملل با استفاده از مفاهيم جنگ و صلح همواره از اهميتي ويژه‌ برخوردار بوده است. رئاليسم و ليبراليسم به عنوان دو رويكرد مهم نظريه‌پردازي در روابط بين‌الملل، با توجه به مباني هستي‌شناسي خويش، ديدگاه متفاوتي در زمينه شكل‌گيري نظام بين‌الملل با محوريت جنگ يا صلح داشته‌اند. اسلام نيز براساس مباني هستي‌شناسي خويش و به عنوان ديني جهان‌شمول و همه‌جانبه، رويكردي خاص و متفاوت نسبت به روابط بين‌الملل و در نتيجة آن جايگاه جنگ و صلح در نظام بين‌الملل دارد و مي‌تواند به عنوان آلترناتيو، ديدگاه نظريه‌هاي رئاليسم و ليبراليسم را به چالش بكشد. اين پژوهش در پي بررسي تطبيقي جايگاه جنگ و صلح در نظريه اسلامي روابط بين‌الملل در مقايسه با دو رويكرد عام و فراگير ليبراليسم و رئاليسم به عنوان دو پارادايم مسلط نظريه‌پردازي در حوزه روابط بين‌الملل است. فرضيه پژوهش بر اين مبنا استوار است كه دو رويكرد رئاليسم و ليبراليسم با مطلق‌گرايي در مباني هستي‌شناسي خويش دو ديدگاه افراطي و تفريطي در ارتباط با مقوله جنگ و صلح در نظام بين‌الملل ارائه كرده‌اند كه نظريه اسلامي روابط بين‌الملل با توجه به معقوليت و اعتدال در مباني هستي‌شناسي خود مبرا از اين ايراد است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي و تحليلي و ابزار گردآوري داده‌ها منابع كتابخانه‌اي و اينترنتي است.