نقش ولايت و رهبري در ثبات سياسي جمهوري اسلامي ايران(مطالعه موردي رهبري امام خامنه اي (مد ظله العالي) )

ثبات سياسي به معناي بقا و دوام نظام جمهوري اسلامي از اولويتهاي اساسي و نيازهاي حياتي كشور است. سؤال اصلي تحقيق اين است كه ولايت و رهبري (ولي فقيه) چه نقشي در ثبات سياسي جمهوري اسلامي ايفا ميكند؟ در فرضيه تحقيق، رهبري معظم انقلاب در ميان عوامل گوناگون، نقشي بيبديل در مديريت ثبات سياسي و تحكيم ثبات سياسي و بقا و استمرار حيات جمهوري اسلامي دارند و دوام انقلاب اسلامي بيش از هر عاملي، مرهون كارامدي و هوشمندي رهبري معظم انقلاب است. در چارچوب نظري، تركيبي از الگوها و تئوريها استفاده شده است. امام خامنه اي در دو سطح به ايفاي نقش پرداخته اند: سطح اول در مديريت ثبات سياسي كه چند تدبير اساسي را محقق ساخته اند: سياست گذاري كلان، هدايت و مديريت افكار عمومي، مردمي كردن ثبات سياسي، استفاده از نفوذ معنوي و ولايي، نهادسازي، گفتمان سازي، تحكيم اتحاد اسلامي و انسجام ملي و ... . سطح دوم در مديريت حركتها و رخدادهاي بي ثبات ساز نظير افراطي گري سياسي، قتلهاي زنجيره اي، حادثه كوي دانشگاه، فتنه 88، جنگ نرم، مواجهه با جنگهاي اول و دوم خليج فارس و ... كه در سه مرحله قبل و حين و پس از هر رخداد، تدابير و اقدامات لازم را پيش گرفتهاند. مقاله به روش توصيفي تحليلي نگارش يافته و از گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و بررسي اسناد و تحليل محتوا بهره گرفته شده است. متغير وابسته ثبات سياسي و متغير مستقل نقش رهبري قلمداد شده است.