پيش بيني انگيزش دروني- بيروني براي يادگيري بر اساس سبك‌هاي اسنادي و خودكارآمدي در دانشجويان علوم پزشكي

The Prediction of Internal-External Motivation for Learning Based on Attribution Styles and Self-Efficacy in Medical Sciences Students

مقدمه: انگيزش شامل عوامل هوشيار و ناهشيار فعاليت‌هايي رواني انسان است و تحت‌تاثير فرآيندهاي شناختي، عاطفي و رفتاري قرار دارد. از اين رو پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني انگيزش دروني- بيروني براي يادگيري بر اساس سبك‌هاي اسنادي و خودكارآمدي در دانشجويان علوم پزشكي انجام شد. روش كار: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه‌آماري دانشجويان رشته‌هاي پزشكي، داروسازي، بهداشت و دندان‌پزشكي دانشگاه علوم‌پزشكي شهيد بهشتي تهران در سال تحصيلي 1394- 1395 بودند كه 170 نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تك مرحله‌اي انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي سبك اسنادي سليگمن و همكاران، خودكارآمدي جروسلم و شوارتر و راهبردهاي انگيزش يادگيري قدم‌پور جمع‌آوري و بوسيله آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيري تحليل شدند. يافته‌ها: سبك‌اسنادي مثبت و خودكارآمدي مي‌توانند انگيزش دروني براي يادگيري را به طور معناداري پيش‌بيني كنند و خودكارآمدي سهم بيشتري در پيش‌بيني انگيزش دروني دارد (0/01 > P). همچنين سبك اسنادي منفي و خودكارآمدي مي‌توانند انگيزش بيروني براي يادگيري را به طور معناداري پيش‌بيني كنند و خودكارآمدي به طور معكوس در پيش‌بيني انگيزش بيروني سهم دارد (0/01 > P). نتيجه گيري: نتايج پژوهش شواهدي را پيشنهاد مي‌كند كه ويژگي‌هاي شناختي سبك اسنادي مثبت و خودكارآمدي در پديدآيي انگيزش دروني براي يادگيري نقش دارند و سبك‌اسنادي منفي و خودكارآمدي در پديدآيي انگيزش بيروني براي يادگيري در دانشجويان نقش دارند. لذا به منظور ارتقاء سطح انگيزش تحصيلي دروني دانشجويان و پيشگيري از تاثيرات آسيب‌زاي سبك اسنادي منفي در بروز مشكلات تحصيلي، لازم است زمينه بهبود سبك اسنادي مثبت و خودكارآمدي فراهم شود.

Introduction: Motivation involves conscience and unconscious factors of human mental activities and was effected by cognitive, affective and behavioural process. Therefore, Present study aimed to predict of internal-external motivation for learning based on attribution styles and self-efficacy in Medical Sciences students. Methods: Methodology was descriptive-correlation. Population was students of medicine, pharmacy, hygiene and dentistry in Shahid Beheshti University, Tehran Iran in academic year 2016-2017 that 170 participants were multiple cluster sampling selected. Data were collected using questionnaires of Seligman & et al, s attribution style, Jeroslm & Shvarta,s self-efficacy and Ghadampour,s motivational strategies and analyzed by Pearson correlation and multiple regression. Results: Positive attribution style and self-efficacy can significantly predict internal motivation for learning and self-efficacy have more part in predicting internal motivation (P < 0.01). Negative attribution style of and self-efficacy can significantly predict external motivation for learning and self-efficacy negatively predict external motivation (P < 0.01). Conclusions: The results provide some evidence to suggest that cognitive traits of positive attribution style and self-efficacy effect on genesis of internal motivation for learning in students and negative attribution style and self-efficacy effect on genesis of external motivation for learning. Therefore, in order to promote the level of internal educational motivation in students and to prevent pathologic effects of negative attribution style in educational problems, it is necessary; improve positive attribution style and self-efficacy.