پيش بيني عملكرد درسي دانشجويان براساس سبك هاي شناختي و اهمال كاري تحصيلي

Anticipating University students' academic performance based on their cognitive style and academic procrastination

مقدمه: عملكرد درسي مطلوب يكي از مهمترين هدف هاي هر دانشجو، خانوادۀ او، دانشگاه و نظام آموزشي است. فعاليت آموزشي و يادگيري كارآمد از جمله شاخص هاي يك دانشگاه و دانشجوي موفق است. پژوهش حاضر با هدف پيش بيني عملكرد درسي دانشجويان براساس سبك هاي شناختي و اهمال كاري تحصيلي آنان انجام شد. روش كار: جامعۀ آماري پژوهش عبارت بود از كليۀ دانشجويان دورۀ كارشناسي دانشكدۀ روانشناسي و علوم تربيتي دانشگاه علامه طباطبائي در سال تحصيلي 95-1394. نمونۀ پژوهش شامل همۀ دانشجويان حاضر در پنج كلاس درس (154 تَن) بود كه به هر روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. از پرسشنامه هاي: الف. سبك هاي شناختي ايزالم-97 و ب. اهمالكاري تحصيلي آيتكن (API) براي جمع آوري داده ها استفاده شد. پايايي پرسشنامۀ سبكشناختي شهودي (0/79)، روشمند (83./0)، تأملي (0/89)، عملگرا (87./0)، و روايي آن (0/67) گزارش شده است. پايايي پرسشنامۀ اهمالكاري تحصيلي (0/88) و روايي آن (0/67) بهدست آمده است. از نمرۀ پايان‌ترم درس روانشناسي يادگيري به عنوان شاخص عملكرد درسي دانشجويان استفاده شد. يافته‌ها: بين سبكشناختي با اهمالكاري تحصيلي رابطۀ معناداري وجود دارد، ب) بين اهمالكاري تحصيلي با عملكرد درسي رابطۀ معناداري وجود دارد؛ ولي، بين سبك شناختي با عملكرد درسي رابطۀ معناداري يافت نشد. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون مؤيد آن بود كه سبك شناختي قدرت پيش بيني كنندگي اهمالكاري تحصيلي دانشجويان را دارد. همچنين، اهمالكاري تحصيلي از قدرت پيشبيني كنندگي بالايي براي عملكرد درسي برخوردار است. نتيجه گيري: از يافته هاي اين پژوهش ميتوان نتيجه گرفت كه نوع سبكشناختي دانشجويان در اهمالكاري تحصيلي و اهمالكاري تحصيلي نيز به نوبۀ خود در عملكرد درسي آنان تأثير ميگذارد. بنابراين، لزوم شناخت و آگاهي از كاركردهاي سبك شناختي و اهمالكاري بيش از پيش ضروري مي نمايد

Introduction: desired academic performance is thought to be one of the most important aims of each individual student, his/her family and educational system as well. Desired educational activities and learning is among the sample indexes of a success University and student. The aim of the present research was to anticipate University students' academic performance based on their cognitive style and academic procrastination. Methods: The research population was all undergraduate students in the field of psychology in faculty of Psychology and Education, Allameh Tabataba'i University, in academic year 2015-16. The research sample comprised all of students attended in five classrooms (154 persons) who were selected using cluster sampling method. The research instruments were a) the ISALEM-97 (Honorez, Cahay, Monfort, Remy and Therer, 2000), and b) the Aitken Procrastination Inventory (API) (Aitken, 1982). The students' final score of Learning Psychology lesson was used as the index of their academic performance. Results: The collected data were analyzed in terms of descriptive and inferential statistics. The findings showed that a) there is a meaningful relationship between cognitive style and academic procrastination; b) there is a meaningful relationship between academic procrastination and academic performance; the relationship between cognitive style and academic performance was unexpectedly not significant. The results acquired from regression analysis proved that cognitive style has the ability to anticipate academic procrastination and academic procrastination can well anticipate academic performance. Conclusions: Type of cognitive style may influence on academic procrastination and academic procrastination in turn impacts students' academic performance. Consequently, to be aware of cognitive styles' and academic procrastination's functions is a necessity more than before.