كليدواژه :
منابع حديث , مطهري , صحت سندي , صحت مضموني , كتب اربعه , صحاح سته
چكيده فارسي :
مراد از منابع حديث در اين نوشتار، متنهاي نوشتهشده دربارۀ گفتارها و رفتارهاي پيامبر2 و امامان معصومg است كه از طريق راويان حديث به دست ما رسيده است؛ چه اين روايات از منابعي برآمده باشد كه راويان و محدثان شيعي آن را فراهم آوردهاند و چه از منابعي كه راويان و محدثان سني در گذر تاريخ دانش حديث پديد آوردهاند و چه اين منابع از قبيل كتابها و جوامع حديثي مشهور همانند كتب اربعه و صحاح سته باشد و چه جز آن، كه در شمار منابع مشهور نيستند، و همچنين چه آن دسته از كتابهايي باشد كه بهويژه در دانش فقه به كار گرفته ميشود و چه آنها كه منابعي درخور براي انتقال حكمت و اخلاق ديني است. در همۀ اين موارد، هدف آن است كه ديدگاه مطهري به عنوان متفكري دينانديش و برخاسته از حوزههاي علمي شيعه، دربارۀ اصالت و صحت اسناد و درستي مضامين اينگونه متون بازخواني شود. براي اين كار، تقريباً همۀ آثار شهيد مطهري در زمينههاي گوناگون و در موارد كلي و جزئي، دربارۀ منابع متقدم و متأخر واكاوي شده است تا سرانجام به نگرش كلي اين انديشمند دربارۀ حديث، به مثابۀ منبع دينشناسي دست يازيده شود.
درخور نگرش آن است كه او بدون پيشداوري و تعصب رايج در ميان فرقههاي اسلامي و به گونۀ يكسان به منابع شيعي و سني و گاه به گونۀ تطبيقي، روي آورده است و فارغ از اختلافهاي علمي و روششناختي كوشيده است در تداوم مكتب اصولي آيتالله بروجردي، نگرشي تقريبي و مثبت به هر دو دسته منابع داشته باشد و گرايشهاي گروهي و فرقهاي را در اين عرصه وانهد تا نگرش جامعتري به منابع دينشناسي از خود نشان دهد.