تغيير جهت در سياست خارجي عربستان سعودي: از استراتژي موازنه تا رهبري ائتلاف

Change in the Saudi Arabia’s Foreign Policy Orientation: From Balancing to Coalition Leadership

اين مقاله درصدد به كارگيري نظريه موازنه تهديد استفان والت براي تجزيه و تحليل سياست خارجي عربستان سعودي بعد از قيام هاي عربي(2011) با تاكيد بر بحران يمن مي باشد. هدف از پژوهش حاضر، اثبات تغيير رويكرد در سياست خارجي عربستان از استراتژي موازنه سازي به استراتژي رهبري ائتلاف در قالب نظريه موازنه تهديد است. .لذا اين سوال مطرح مي شود كه محيط امنيتي خاورميانه بعد از قيام هاي عربي 2011 چه تاثيري بر سياست خارجي عربستان داشته است؟ در پاسخ به اين سوال و با توجه به اين مفروضه كه بعد از قيام هاي عربي، ماهيت تهديدات در خاورميانه تغيير يافته است به طوري كه اين تهديدات مستقيما مشروعيت و ثبات حاكمان سعودي را بيشتر به چالش مي كشد و از اينرو پاسخي متفاوت مي طلبد. فرض ما اين است سياست خارجي عربستان از عملگرايي يعني ايجاد موازنه به همراه قدرت هاي بين المللي عليه منبع تهديد به سوي سياست خارجي مستقل تر و با تكيه بر تواناييهاي خود تغيير جهت داده است. روش تحقيق ما كيفي و مبتني بر استقرائ مي باشد. يعني با گردآوري شواهد و جزئياتي درخصوص تغيير محيط امنيتي خاورميانه، پيامدهاي قيام هاي عربي، پيامدهاي منطقه اي توافق هسته اي، پيامدهاي دكترين اوباما به يك حكم كلي مي رسيم كه بر اساس آن نتيجه مي گيريم سياست خارجي عربستان بعد از قيام هاي عربي تهاجمي تر و ابراز جويانه تر گشته است.