امريكا و تحولات موسوم به بهار عربي

The United States and the so-called Arab Spring Developments

تغييرات سريع و غيرقابل پيش بيني در منطقه خاورميانه و شمال افريقا موسوم به «بهار عربي» يا «بيداري اسلامي» چالش هاي عظيمي را پيش روي سياست هاي امريكا در منطقه قرار داده است. در طول چندين دهه ، ايالات متحده امريكا درصدد بود كه جهان را براي دموكراسي امن سازد، درحالي كه در همان زمان به دلايل امنيت ملي و منافع اقتصادي اش از رژيم هاي سركوبگر و غيردموكراتيك در منطقه حمايت مي كرد؛ امري كه منجر به شكل گيري مفهوم «اقتدارگراي استراتژيك» در اين منطقه شد. تعارض ميان اين دو جهت گيري سياسي متضاد زماني آشكارتر شد كه ايالات متحده سعي داشت به خيزش هاي عربي ـ كه در اين مقاله به طور مشخص خيزش هاي مردمي مصر و تونس مدنظر است ـ پاسخ دهد. با توجه به اين امر پرسش اين است كه نقش ايالات متحده به عنوان يك عامل خارجي در اعتراض هاي عربي در سال 2011 چگونه قابل تبيين است. مقاله حاضر در راستاي پاسخ به اين پرسش در سه بخش سامان دهي شده است: بخش نخست، به تحولات استراتژيك امريكا در منطقه خاورميانه و به ويژه دستوركار دموكراتيزاسيون در جهان عرب پيش از بهار عربي مي پردازد و در بخش دوم، پاسخ ايالات متحده به اين شورش ها مورد ارزيابي قرار مي گيرد و درنهايت نشان داده خواهد شد كه عامل خارجي نقش تسهيل كننده و همسو با قيام هاي مردمي را درپيش گرفت و اين امر يكي از مهم ترين دلايل موفقيت جنبش هاي مردمي در مصر و تونس بود