مطالعه ارتباط بين چندشكلي ژن هاي (Dicer (rs3742330 A>G و (Drosha (rs10719 C>T با خطر سقط مكرر

Study of the association between Dicer (rs3742330 A>G) and Drosha (rs10719 C>T) gene polymorphisms and the risk of recurrent pregnancy loss

سابقه و هدف: مولكول هاي Dicer و Drosha به عنوان تنظيم كننده هاي مهم در بيوژنز miRNA ها نقش دارند. چندشكلي در ژن هاي مذكور مي تواند باعث نقص در فرآيند لانه گزيني جنين و منجر به سقط شود. هدف از اين مطالعه ارزيابي ارتباط بين چندشكلي ژن هاي (Dicer (rs3742330 A>G و (Drosha (rs10719 C>T با خطر سقط مكرر بود. مواد و روش ها: مطالعه مورد-شاهدي حاضر روي 100 خانم مبتلا به سقط مكرر با عامل ناشناخته و 100 خانم بدون تاريخچه سقط و واجد يك فرزند زنده مراجعه كننده به بيمارستان امام خميني اردبيل طي سال هاي 1396-1395 انجام شد. با روش PCR-RFLP فراواني چندشكلي ژن هاي (A>G rs 3742330) Dicer و (rs 10719 C>T) Drosha مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: بين فراواني ژنوتيپي چندشكلي Dicer در افراد سالم و بيمار از نظر آماري اختلاف معني داري وجود نداشت (0/05>P). از طرف ديگر، بين فراواني ژنوتيپي چندشكلي Drosha در افراد سالم و بيمار اختلاف معني دار ديده شد (0/05>)نتيجه گيري: به نظر مي رسد چندشكلي rs 10719 Drosha عامل مستعد كننده ژنتيكي براي سقط مكرر باشد، اين در حالي است كه چندشكلي ژن Dicer به عنوان عامل خطر سقط مكرر در جمعيت مورد مطالعه نقشي ندارد.

Background: Drosha and Dicer are important molecules that play critical regulatory roles in the biogenesis of micro-RNA. Genetic polymorphism in the Drosha and Dicer can cause defect on the embryo implantation and lead to the recurrent abortion. The aim of this study was to evaluate an association between Drosha and Dicer gene polymorphisms and the risk of recurrent pregnancy loss (RPL). Materials and Methods: This case-control study was performed on 100 women with RPL (with unknown reasons) and 100 women with a successful pregnancy (one alive child) and no abortion history referred to Imam Khomeini Hospital in Ardebil city during 2015-2017. The frequencies of these polymorphisms were evaluated using the PCR-RFLP method. Results: Results showed no statistically significant difference in the genotype frequency of the Dicer gene polymorphism between the case and control groups (P>0.05). On the other hand, a statistically significant difference was found in the genotype frequency of the Drosha gene polymorphism between the groups (P<0.05). Conclusion: It seems that the Drosha gene polymorphism can be a predisposing genetic factor for RPL, whereas the Dicer gene polymorphism cannot be considered as a risk factor for predisposing RPL in the studied population.