نقش برنامه ريزي و مناسب سازي مراكز ورزشي شهري، در افزايش فعاليت هاي بدني و مشاركت اجتماعي (نمونه موردي: ناتوانان حركتي و معلولان شنوايي شهر اراك)

The Role of Planning and Tailoring of Urban Sport Facilities in Increasing Physical Activity and Community Participation; A Case Study of Arak City’s Citizens with Hearing and Motor Disabilities

هدف: هدف از انجام اين پژوهش، بررسي ويژگي هاي ناتوانان حركتي و معلولان شنوايي شهر اراك، سنجش تناسب مكان هاي ورزشي با وضع بدني آن ها، اثر گذاري دسترسي و ايمني و تناسب مكان هاي ورزشي، بر انجام فعاليت هاي ورزشي و درنهايت، سنجش نقش فعاليت ورزشي ناتوانان در مشاركت اجتماعي است. روش بررسي: روش تحقيق به صورت توصيفي تحليلي است، جامعه آماري ناتوانان حركتي و شنوايي شهر اراك هستند. از بين آن ها، تعداد 100 نفر كه در طول هفته فعاليت ورزشي داشته اند و در دسترس بوده اند، به عنوان نمونه آماري انتخاب شده اند. براي تجزيه وتحليل اطلاعات، از روش هاي رگرسيون خطي و گام به گام استفاده شده است. يافته ها: باتوجه به مقدار ضريب تعيين تعديل شده و سطح معناداري آن كه كمتر از 0٫01 است با 99 درصد اطمينان، رابطه بين سه متغير مستقل دسترسي و ايمني و تناسب مكان هاي ورزشي با متغير وابسته انگيزه در انجام فعاليت هاي ورزشي، معنادار است و حدود 21 درصد از متغير وابسته را تبيين مي كند. همچنين با اطمينان 99 درصد، رابطه معناداري بين انجام فعاليت هاي ورزشي و حضور بيشتر ناتوانان و معلولان در جامعه وجود دارد و تقريباً 30 درصد از انگيزه مشاركت اجتماعي ناتوانان، مربوط به انجام فعاليت هاي ورزشي است. نتيجه گيري: دسترسي و ايمني و تناسب مكان ها و وسايل ورزشي براي نيازهاي ناتوانان مناسب نيست و ميزان رضايت مندي آن ها اندك است. توجه به تناسب سازي سه شاخص فوق سبب انگيزه بخشي بيشتر به ناتوانان و معلولان در انجام فعاليت هاي ورزشي مي شود و درنتيجه، افزايش تحرك بدني سبب حضور بيشتر آن ها در بين ساير افراد و مشاركت اجتماعي خواهد شد.

Objective: The aim of this study was to examine the characteristics of people with hearing and motor disabilities in the city of Arak. Furthermore, we aimed to evaluate the appropriateness of sports facilities with their bodily conditions; the effectiveness of accessibility, safety and appropriateness of sports facilities on sport activities; and finally, to assess the role of disabled individuals’ physical activity in community participation. Method & Material: A descriptive - analytical study was conducted on the motor - and - hearing disabled people of Arak city. Among them 100 people who exercised weekly and who were accessible were chosen as the statistical sample. Stepwise linear regression was used for data analysis. Results: The adjusted coefficient of determination (p value<0.01, confidence interval: 99%) indicated that a significant relationship existed between the independent variables of ‘accessibility, safety and appropriateness of sports facilities’ and the dependent variable of ‘motivation for exercise’ and explains about 21% of the dependent variable. Moreoveoer, a significant correlation (99%) was observed between performing sport activities and the greater presence of disabled people in the community. Approximately 30% of disabled individuals’ motivation for community participation may be attributed to their sport activities. Conclusions: The accessibility, safety and appropriateness of sport facilities and equipment are not suitable for the disabled’ needs. Moreover, the disabled’ satisfaction is low. Greater focus should be laid on the three aforementioned indices to create more motivation among the disabled people to perform sport activities and in turn increase their physical activity and community participation.