رابطه بين گروه گونه هاي اكولوژيك با شاخص هاي غير پارامتريك تنوع زيستي و عامل هاي محيطي در ارسباران مطالعه موردي : حوضه آبخيز ايلگنه چاي و كليبرچاي

( The relationship between ecological species groups and non-parametric indicators of biodiversity and environmental factors in Arasbaran ( Case study: Ilgenechai & Kaleybarchai Watershe

هدف اين پژوهش، طبقه بندي اكوسيستمي منطقه ارسباران و تعيين مهم ترين ويژگي هاي محيطي موثر در تفكيك واحدهاي مذكور بود. با استفاده از شبكه آماربرداري منظم- تصادفي با ابعاد 300×300 متر، 130 قطعه نمونه دايره اي شكل به مساحت 314 متر مربع مورد بررسي قرار گرفت. گونه هاي درختي و درختچه اي در قطعه نمونه اصلي اندازه گيري شدند. گونه، درصد تاج پوشش و تعداد پايه به عنوان معيارهاي اندازه گيري پوشش گياهي درنظر گرفته شدند. نوع گونه هاي علفي و درصد پوشش آن ها در ريزقطعه نمونه هايي به مساحت 3/14 مترمربع اندازه گيري شدند. در طبقه بندي واحدها از روش طبقه بندي پوشش گياهي با به كارگيري تحليل دوطرفه گونه هاي شاخص (TWINSPAN) و تحليل تطبيقي (RA)، شش واحد تفكيك شد. تجزيه و تحليل واحدها با استفاده از تحليل واريانس يك طرفه و تحليل تشخيص و بر اساس ويژگي هاي توپوگرافيك رويشگاه و شاخص هاي تنوع زيستي گياهي انجام شد. بر اساس نتايج تحليل تشخيص، دو متغير توپوگرافي ارتفاع از سطح دريا و شيب- جهت و شاخص غناي گونه اي مارگالف و شاخص هاي يكنواختي اسميث - ويلسون، شلدون و سيمپسون و شاخص هاي ناهمگني (تنوع) سيمپسون، هيل (N1) و شانون- وينر به ترتيب اهميت در توابع پنج گانه تشخيص قرار گرفتند كه در سطح اطمينان 99 درصد معني دار بودند. توابع به دست آمده، صحت طبقه بندي واحدهاي اكوسيستمي را 83/8% نشان داد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه ويژگي هاي توپوگرافي نسبت به شاخص هاي تنوع زيستي از اهميت بيشتري در الگوي پراكنش جوامع گياهي منطقه برخوردار بودند. طبقه بندي اكوسيستمي هرچند كه بر اساس تجزيه و تحليل پوشش گياهي تعيين مي شود، اما مي تواند پيش بيني قابل قبولي از ويژگي هاي محيطي ارائه كند

The aim of this study was identification of ecosystem units in Arasbaran forests and determination of effective environmental factors and biodiversity indices on their distribution. For this purpose, 130 circular plots with an area of ​​314 m2 were examined in a random - systematic design with 300 × 300 m dimensions. Tree and shrub species in the original sample plots were measured. Species, canopy cover and vegetation cover were considered as basic measurement criteria. Herbaceous species were studied in micro sample plots, each 3.14 m2. Six ecological groups were classified using two-way analysis of indicator species (TWINSPAN) and comparative analysis (RA) methods. Analysis of groups was performed by applying analysis of variance and discriminant analysis based on topographic and biodiversity index. The discriminative analysis showed that altitude and gradient-direction as two topography variable, and the Margalef richness index, evenness indices of Smith - Wilson, Sheldon and Simpson, and heterogeneity (diversity) indices of Simpson, Hill (N1) and Shannon-Wiener were the five important indices which were significant (α = 0.01) which confirmed the accuracy of the classification at 83.8%. Therefore, it was concluded that topographical characteristics had more influence on the formation of ecosystem units than plant biodiversity indices. We also concluded that the ecological classification system can present a suitable prediction of environmental characteristics.