تاثير تمرينات جسماني و هماهنگي بر كاهش اختلالات رفتاري كودكان كم توان ذهني

The Effects of Physical and Coordination Exercises on Behavior Disorders among Mentally Retarded Children

هدف: تحقيق حاضر بر آن است كه تاثير يك سري تمرينات آمادگي جسماني و هماهنگي را بر كاهش اختلالات رفتاري كودكان كم توان ذهني بررسي نمايد. روش بررسي: 38 دانش آموز كم توان ذهني (29 دختر و 9 پسر) با ميانگين سني 14±1/7 به صورت نمونه هاي در دسترس انتخاب و با استفاده از پيش آزمون، پس آزمون تاثير تمرينات آمادگي جسماني و هماهنگي بر كاهش اختلالات رفتاري اين كودكان سنجيده شد. در پيش آزمون از پرسشنامهٔ اختلالات رفتاري راتر (2000) استفاده شد. در ادامه تمرينات جسماني و هماهنگي به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته ارائه شد. در پس آزمون كه يك روز بعد از آخرين روز تمرين بود، مجدداً پرسشنامه براي همهٔ آزمودني ها استفاده شد. يافته ها: ميانگين پيش آزمون برابر 16٫37±37٫68 و ميانگين پس آزمون برابر 11٫86±21٫13 بود كه اين كاهش از لحاظ آماري در سطح 0٫001>p معنادار بود. تجزيه و تحليل يافته ها نشان داد كه اختلالات رفتاري كودكان كم توان ذهني تحت تاثير تمرينات جسماني و هماهنگي كاهش يافته است. نتيجه گيري: به طور كلي مي توان گفت اين تمرينات به افزايش سلامت روان منجر مي شود و در كاهش اختلالات رفتاري كودكان كم توان ذهني نقش موثري دارد. اين نتايج نشان مي دهد كه دست اندر كاران امور بهداشت و سلامت كودكان كم توان ذهني و سازمان بهزيستي بايستي در خصوص تمرينات ورزشي خصوصاً تمرينات جسماني و هماهنگي اهتمام داشته و از اين تمرينات به عنوان عامل تاثيرگذار در بهبود رفتاري افراد كم توان ذهني استفاده نمايند.

Objective: The purpose of this study was to examine the effects of physical & coordination exercises on behavior disorders among mentally retarded children. Methods & Materials: Thirty-eight mentally retarded students (29 girls, 9 boys) with a mean age of 14±1.7 years were selected through convenience sampling. Pretest posttest was applied to evaluate the effect of physical & coordination exercises on reducing behavioral disorders in these children. At pretest we used Rutter Children Behavior Questionnaire (RCBQ) (2000). The subjects were then given physical & coordination exercises for six weeks, five days a week. Finally, a day after the last exercise session, the questionnaire was again administered to all the subjects. Results: The mean RCBQ score at pretest was 37.68±16.37 and the mean RCBQ score at posttest was 21.13±11.86 which was statistically significant at p<0.001. Based on the results, the physical & coordination exercises had reduced behavior disorders among the mentally retarded children. Conclusion: Generally speaking, physical & coordination exercises improve mental health and are effective in reducing behavior disorders among mentally retarded children. These results can be applied by the officials in welfare and health organizations to improve behavior disorders among mentally retarded individuals.