رابطه بين الگوهاي تعاملي والدين و شيوه‌هاي فرزند پروري با سبك‌هاي دل‌بستگي كودكان دبستاني

پژوهش حاضر با هدف رابطه بين الگوهاي تعاملي والدين و شيوه‌هاي فرزند پروري با سبك‌هاي دل‌بستگي كودكان دبستاني بود. روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري كليه والدين دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر قصرشيرين هستند كه در سال تحصيلي 95-94 مشغول به تحصيل بودند. نمونه اين پژوهش مشتمل بر 200 نفر از والدين دانش آموزان مقطع ابتدايي بودند كه براي انتخاب آن‌ها از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي استفاده شده است. ابزارهاي مورداستفاده در اين پژوهش پرسشنامه سبك‌هاي دل‌بستگي هازن و شيور، فرزند پروري باميرند و الگوهاي تعاملي (CPQ) بود. نتايج نشان داد كه بين الگوي تعاملي والدين با سبك‌هاي دل‌بستگي (ايمن و ناامين دوسوگرا) كودكان دبستاني رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بين شيوه فرزند پروري اقتدارطلبي با سبك‌هاي دل‌بستگي (ايمن) كودكان دبستاني رابطه مثبت و معنادار، بين شيوه فرزند پروري سهل گيرانه با سبك‌هاي دل‌بستگي (ايمن) كودكان دبستاني رابطه منفي و معناداري وجود دارد. همچنين بين شيوه فرزند پروري اقتدارطلبي با سبك‌هاي دل‌بستگي (ناايمن اجتنابي) كودكان دبستاني رابطه منفي و معنادار، بين شيوه فرزند پروري سهل گيرانه با سبك‌هاي دل‌بستگي (ناايمن اجتنابي و ناايمن دوسوگرا) كودكان دبستاني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. الگوهاي تعاملي والدين، شيوه‌هاي فرزند پروري و عملكرد خانواده 39 درصد واريانس سبك دل‌بستگي ايمن كودكان دبستاني را پيش بيني مي‌كند