آموزش مجازي زبان فارسي به غيرفارسي‌زبانان: بررسي موردي دو تارنماي اينترنتي

Virtual Instruction of Persian to Non-Persian Speakers:Evaluation of Two Websites

ظهور شبكه‌هاي گسترده­ ي جهاني اينترنت و اينترانت، در كنار ابزارها و امكانات آموزشي پيشرفته، باعث تحول در روش‌هاي آموزشي شده و اين امكان را فراهم كرده است تا طيف وسيعي از فراگيران در نقاط مختلف و فواصل دور و نزديك، تحت پوشش آموزش مجازي (با روش‌هايي متفاوت از شيوه ­ي سنتي و بدون نياز به شركت در كلاس‌هاي حضوري) قرار گيرند. از اين‌رو، در پژوهش حاضر، با هدف واكاوي آموزش مجازيِ زبان فارسي، به بررسي دو تارنماي اينترنتيِ شوراي گسترش زبان و ادب فارسي (داخل كشور) و فارسي مجازي (خارج كشور)، با توجه به اصول رويكرد وب‌محور، پرداخته شده است و نقاط قوت و ضعف هر يك از اين تارنماها براساس يك بازبينه (چك‌ليستِ) مورد بحث قرار گرفته ­­اند. بازبينه‌ي به‌كار رفته در اين پژوهش، شامل ده معيار با عنوان‌هاي شفافيت علائم، مديريت درس­ها و مكانيسم بازخورد، قابليت دسترسي، قابليت كارآيي و هماهنگي، راهكارهاي ارزيابي، تثبيت مطالب در حافظه، طرح درس و ساختار محتواي درسي و نمايش درس، تعامل و همكاري، جذابيت ظاهري، و همخواني فرهنگي مي­باشند. در مورد هر تارنماي آموزشي، از ده نفر (كه عموماً با آموزش مجازي آشنايي داشته و مدرس يا دانشجو بوده‌اند)، نظرخواهي شد؛ بدين نحو كه ابتدا تارنماي آموزشي به افراد مورد نظر معرفي شد و سپس از آنها درخواست شد كه با بررسي محتواي آموزشي و امكانات تارنما، نظر خود را در مورد 36 پرسش درج شده در بازبينه بيان نمايند. با جمع‌بندي پاسخ‌هاي داده شده به اين پرسش‌ها در بخش نتيجه‌گيري محاسن و معايب اين تارنماها مطرح و راهكارهايي براي بهبود آموزش مجازي ارائه شده است.

In addition to suffisticated instructional instruments and resources, the advent of networks such as the internet has caused a revolution in instructional methods and has made it possible to deliver virtual instruction to a wider range of learners across the globe. Based on principles of web-based learning, the present study aimed to explore vitrual instruction of Persian to non-Persian learners through two websites: the Persian Language and Literature Promotion Council (inside Iran) and Virtual Persian (outside Iran). The strengths and weaknesses of these two websites were examined with the aid of a checklist. The ten criteria of the checklist included transparency of the icons, lesson management and feedback mechanism, accessibility, applicability and synchrony, assessment strategies, consolidation of content in memory, lesson plan and the structure of lesson content and display, interaction and cooperation, appearance, and cultural apprpriateness. For each website, ten participants who were familiar with virtual learning were asked to explore the website’s instructional contents and affordances and answer the 36 questions of the checklist. Based on the answers, in the conclusion section strenghths and weaknesses of the websites are discussed and some suggestions are offered for the improvement of virtual instruction of Persian language.