اثر بخشي توانمندسازي رواني مادران بركاهش تعارضات مادر – فرزندي مادران خانه سلامت شهرتهران

پژوهش حاضر به بررسي تاثير توانمند سازي رواني بركاهش تعارضات مادر – فرزندي مادران خانه سلامت شهر تهران پرداخته است. روش اين پژوهش از نوع پژوهش هاي نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه است. در اين پژوهش از خانه هاي سلامت منطقه 15 شهرداري تهران، خانه سلامت سراي محله افسريه شمالي انتخاب شد و با استفاده از نمونه گيري در دسترس از همه مادران مراجعه كننده به خانه سلامت كه شرايط شركت در پژوهش را داشتند آزمون تعارضات مادر- فرزندي گرفته شد و سپس 30 نفر از مادراني كه بالاترين تعارض را با فرزندانشان داشتند به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از روش جايگزيني تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و كنترل قرار داده شدند.گروه آزمايش به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي در اين جلسات شركت كردند. ابزار جمع آوري داده ها در اين پژوهش پرسشنامه مقياس تاكتيكهاي تعارض مادر –فرزند است. داده هاي بدست آمده با استفاده از روش تحليل كواريانس تك متغيري تحليل شدند. نتايج نشان دادند برنامه توانمندسازي رواني مادران موجب كاهش تعارضات مادر – فرزندي، كاهش پرخاشگري كلامي، پرخاشگري فيزيكي و افزايش استدلال مادران و فرزندانشان شده است. بنابراين مي توان گفت اين افراد با افزايش عزت نفس، خودكنترلي، خودكارآمدي، كنترل خشم، مهارت تصميم گيري خود و اصلاح باورهاي غيرمنطقي خود در مورد فرزندان وكاربرد روش هاي تشويق و تقويت و دلگرمي دادن آن ها مي توانند تعارضاتشان را با فرزندانشان كاهش دهند.