برنامه هاي توسعه ملي ايران و بازتاب مولفه هاي آن در صنعتي سازي ساختمان (1368-1396)

(Analysis of national development plans of Iran and reflection of its components in industrial industrialization (1989-2017

تحقق اهداف جامعه و دولت ها جهت نيل به توسعه مستلزم برنامه ريزي است. به گونه اي كه حتي براي رسيدن به اهداف جزئي و زودگذر نيز بايد برنامه ريزي داشت. طبيعتاً به منظور حصول توسعه فراگرد، برنامه ريزي ضرورت پيدا مي كند و از آنجا كه اين فراگرد ماهيتي پويا دارد و متغير هاي موجود در جامعه زياد و داراي تنوع وتغيير و تحول مي باشد به صورت مداوم در برنامه ها تجديد نظرمي شود و اين تغيير مستمر برنامه ها موجب پويايي وانعطاف پذيري فراگرد برنامه ريزي مي شود كه بالطبع پويايي كل توسعه را نبز در بر مي گيرد. ارزيابي هاي صورت گرفته مشخص مي كند با وجود آن كه چندين دهه از برنامه هاي توسعه ي ملي و به تبع آن شكل گيري صنعتي سازي در ايران مي گذرد، برنامه هاي تدوين شده هم سويي و هم گرايي بخش هاي مرتبط با حوزه ي معماري و ساختمان را ميسر ننموده و در بسط مكانيزم هاي صنعتي سازي و ارتقاي خوانش كيفي ساخت نيز انگيزش هاي لازم را ايجاد نكرده است. جغرافياي گسترده، نبود برنامه ي جامع مبتني بر معيارهاي سازماني، هم نگر نبودن معماران و كمي نگري، پرچالش ترين آسيب هاي ارتقاي صنعتي سازي معماري در ايران است. هدف اصلي اين پژوهش، ارزيابي و آسيب شناسي اسناد توسعه ي ملي ايران و واكاوي مولفه هاي اثر گذار در فرآيند برنامه ريزي ساختمان ايران است. اين پژوهش روند خود را با تمركز بر مولفه هاي سياست و انديشه هاي معماري پي مي گيرد و براي اجتناب از پراكنده شدن بحث از ورود به مولفه هاي ديگر خودداري مي نمايد. پژوهش مورد مطالعه به لحاظ روش تحقيق، از نوع تفسيري- تحليلي است؛ اين روش از نظر اعتبار روايي، متكي به موضع كالينگوود در روايت تاريخي است، كه اعتبار خاصي براي فهم و تخيل روايت گر قائل شده است.

Realizing the goals of society and governments for development requires planning. So that even to achieve short-term goals، it should also be planned. Naturally، in order to achieve the development of the process، planning is necessary، and since this process is of a dynamic nature، and the variables in the society are large and diverse and change، they are constantly re-imagined in the programs، and this continuous change Programs provide the dynamism and flexibility of the planning process، which inevitably involves the dynamics of the whole development.The evaluations show that، despite decades of national development plans and، consequently، the formation of industrialization in Iran، the established plans for convergence and convergence of sectors related to the field of architecture and building and did not create the necessary incentives in developing industrialization mechanisms and improving quality readiness. The lack of a comprehensive program based on organizational criteria، a lack of architectural connectivity، and a quantitative overview، is one of the most critical issues in promoting the industrialization of architecture in Iran. The main objective of this research is to evaluate and evaluate the national development documents of Iran and to examine the components of the process of planning the construction of Iran. This research follows its trend by focusing on the components of politics and architectural thought and refraining from entering the other components to avoid dispersion of discussion. The research is research-based in the form of an interpretive-analytical method; this method is based on the validity of a narrative based on the position of Callingood in a historical narrative، which has given particular credibility to the narrator's understanding and imagination.