عنوان مقاله :
بررسي روايي و پايايي مقياس تكانشگري آيزنك و موري و پرسشنامهي توجه تقسيم شده (DAQ) در دانشجويان دانشگاه اصفهان
عنوان به زبان ديگر :
Validity and reliability of Eysenck and Murray Impulsivity Scale and Divided Attention Questionnaire (DAQ) in students of University of Isfahan, Iran
پديد آورندگان :
اميني، مريم دانشگاه اصفهان - دانشكده ي علوم تربيتي و روان شناسي - گروه روانشناسي , نامداري، كورش دانشگاه اصفهان - دانشكده ي علوم تربيتي و روان شناسي - گروه روانشناسي , شيراني، مهناز دانشگاه اصفهان - دانشكده ي علوم تربيتي و روان شناسي - گروه روانشناسي
كليدواژه :
تكانشگري , بررسي روايي و پايايي , DAQ , تكانشگري آيزنك و موري , دانشجويان دانشگاه اصفهان
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف اين پژوهش بررسي روايي و پايايي مقياس رفتارهاي تكانشي آيزنك و موري و پرسشنامهي توجه تقسيم شده (DAQ) در دانشجويان دانشگاه اصفهان بود.
روشكار: جامعهي پژوهش حاضر، شامل تمام دانشجويان دانشگاه اصفهان در سال تحصيلي 1393-1392 بود كه تعداد 200 نفر به روش نمونهگيري تصادفي چندمرحلهاي به عنوان نمونه ي پژوهش، انتخاب شدند. به منظور بررسي روايي همزمان مقياس تكانشگري آيزنك و موري و پرسشنامهي توجه تقسيم شده، از نسخهي يازدهم پرسشنامهي تكانشگري بارات استفاده شد. دادهها توسط ضرايب پايايي آلفاي كرونباخ و دونيمهسازي و نيز ضرايب همبستگي پيرسون و دورشتهاي- نقطهاي مورد بررسي قرار گرفت.
يافتهها: نتايج نشان داد روايي همزمان مقياس تكانشگري آيزنك و موري و پرسشنامهي توجه تقسيم شده بر اساس همبستگي معنيدار بين نمرات نسخهي يازدهم مقياس تكانشگري بارات با نمرات مقياس تكانشگري آيزنك و موري و پرسشنامهي توجه تقسيم شده، تاييد شد (P<0.05) پايايايي دو پرسشنامه بر اساس نتايج ضرايب آلفاي كرونباخ و دونيمهسازي، تاييد گرديد. همچنين بين سن، جنسيت، تحصيلات و تاهل با نمرات دو پرسشنامه، هيچ رابطهي معنيداري به دست نيامد (P<0.05)
نتيجهگيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر، مقياس تكانشگري آيزنك و موري و پرسشنامهي توجه تقسيم شده از روايي و پايايي مناسب جهت استفاده در جمعيت دانشجويان ايراني برخوردارند.
چكيده لاتين :
Introduction: The purpose of this study was to investigate the validity and reliability of Eysenck and Murray
Impulsivity Scale and Divided Attention Questionnaire (DAQ) in students of University of Isfahan.
Materials and Methods: The statistical society included all of students of University of Isfahan in the academic year
2013-2014. Number of 200 students selected by multistage sampling method. Barratt Impulsiveness Scale (BIS-11) was
used to assess the concurrent validity of Eysenck and Murray Impulsivity Scale and DAQ. Data were analyzed through
chronbach's alpha, split-half coefficients, and Pearson and point-biserial correlation coefficients.
Results: Our findings confirmed the concurrent validity of Eysenck and Murray Impulsivity Scale and DAQ based on
significant correlations between scores of Barratt Impulsiveness Scale (BIS-11) with Eysenck and Murray Impulsivity
Scale and DAQ (P<0.05). The reliabilities of the two questionnaires were confirmed based on chronbach's alpha and
split-half coefficients. Also there were no significant correlations between age, gender, education, and marital status with
the scores of the two questionnaires (P>0.05).
Conclusion: Based on the results of this study, the validity and reliability of Eysenck and Murray Impulsivity Scale and
DAQ are appropriate to use in the population of Iranian university students.
عنوان نشريه :
اصول بهداشت رواني
عنوان نشريه :
اصول بهداشت رواني