بررسي ميزان تأثير پديده اجتماعي بر كاركنان پليس و ارائه راهكارهاي كاهش آسيب پذيري

هدف اصلي اين پژوهش بررسي ميزان تأثير پديده هاي اجتماعي بر كاركنان پليس در راستاي كاهش آسيب پذيري كاركنان پليس است. روش پژوهش به صورت تركيبي(آميخته اي)، و روش گرداروي داده هاي به صورت كيفي و كمي با استفاده از مصاحبه هاي عميق و استفاده از پرسشنامه بوده است. جمعيت نمونه نيز با استفاده از فرمول كوكران 365 نفر براورد شده است. يافته هاي اين پژوهش حاكي است كه پنج متغير تعهد ديني(0.577)، تعهد اجتماعي(0.236)، مصرفگرايي(0.185-)، خويشاوندسالاري(0.179-)، و روابط اجتماعي ناسالم(0.135-) در ميزان آسيب پذيري كاركنان پليس تأثير معناداري دارد؛ اما متغير سرمايه اجتماعي و متغيرهاي زمينه اي تأثير معناداري نداشت. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه كاركنان پليس به لحاظ آسيب پذيري در وضعيت مناسبي قرار دارند؛ اما در برخي عنوانها زمينه آسيب پذيري وجود دارد كه براي هركدام پيشنهادهايي در راستاي كاهش آسيب پذيري ارائه شده است.