هويت زن در غزل مدرن و پست مدرن (با تاكيد بر دلالت هاي جامعه شناختي و معرفت شناختي)

Women’s identity in the modern and postmodern sonnet

دوران مدرن و پست مدرن قبل از هر چيز با پارادايم معرفت شناسي مشخص مي شود كه بازتاب آن را در همه حوزه ها، از جمله در ادبيات و شعر نيز مي توان يافت. شعر پست مدرن ايران در شمارآخرين و جديدترين اشعار معاصر قراردارد كه نگاه هاي منتقدان و بسياري از جوانان جامعه را به سوي خود جلب كرده است. يكي از موضوعات عمده در اين اشعار، بازتاب چهره زنان در طيف ­هاي گوناگون است كه در برخي موارد بيانگر احوال وكردار و انديشه ­ها و به تبع آن آشكاركننده ابعاد هويتي آنان در جامعه امروز ايران مي­ باشد. كنش ها و منش هايي كه به نظر مي رسد، معلول شرايط اجتماعي و تاريخي است كه در آن عرصه، زن مي­خواهد خود را از قيد و بندهاي تاريخي و سنتي حاكم بر زندگي يا ذهن و ضميرش برهاند وهويت­ هاي متكثر، مبهم و بيگانه را به تجربه بنيشيند. اين پژوهش به روش تحليل محتوا به بررسي آثار مدرن و پست مدرن از منظر تحليل جايگاه وهويت زن در اين اشعار با ارجاع به مباني معرفت شناسي و جامعه شناسي مي­ پردازد تا از رهاورد تبيين و آشكارسازي مفاهيم، عصيان­ ها و اعتراض­ هاي نهفته در پس اين اشعار، گامي در جهت شناخت و هويت زن معاصر برداشته شود كه اغلب بيانگر شكاف و چالش ميان مباني سنتي و رهاوردهاي مدرنيته و موضوعات فلسفي پست مدرن است.

Modern and postmodern periods are specified with their epistemological paradigm and its reflection can be found in all domains including literature and poetry. Iran’s postmodern poetry is among the latest contemporary poems which has attracted the attention of critics and the youth. Some group rejects it thoroughly and the others consider it as a violent reaction against imaginative and abstract contents of classical poetry and dominant social and historical discourse. They also consider its language and semantic denormalization resulting from these events. One of the major subjects in postmodern poetry is the reflection that women had in different spectrums. In some cases, it is suggestive of their states, behaviors and thoughts and specifies their aspects of identity in Iran’s contemporary society. Acts and manners which seem to be the results of historical and social conditions in which a woman wants to free herself from historical and traditional chains dominating her mind, and tries to experience ambiguous and unfamiliar identities. The experiences of unexpected and mysterious postmodern world are laid before her. Not still considering herself and traditional values in confrontation with the modernists, she finds herself lonely in a space, whose understanding needs, deep thinking, and knowledge. Sometimes applying some taboos in these kinds of poems resulted from the reciprocal ambiguities in deep spirit of these poets, which has roots in social issues. In the present study, it has been attempted to study modern and postmodern poems analytically, from the viewpoint of analyzing women’s identity and position, referring to the epistemology and social structures of contemporary women’s identity through explanation and specification of the concepts and the hidden objections and remonstrance in these poems.