بررسي انجام در داستان هاي خسرو و شيرين، گل و نوروز و جمشيد و خورشيد

يكي از مباحث مهم در ساختار داستان ها موضوع آغاز، تنه و انجام است. نويسندگان در اين مقاله با استفاده از روش توصيفي – تحليلي، به مطابقت انجام در خسرو و شيرين نظامي، گل و نوروز خواجوي كرماني و جمشيد و خورشيد سلمان ساوجي، پرداخته اند. اين بررسي نشان مي دهد كه ساختار انجام در داستان ها تقريباً يكسان است و شاعران پس از ايجاد «بحران» و «اوج» با افزودن موخره اي، نكاتِ مبهمِ داستان را روشن مي كنند و با گره گشايي تلاش مي كنند تا خواننده را همراه با اوجِ داستان به آرامي به فرود و پايان داستان - البته به شكلي قانونمند- هدايت كنند و داستان را به پايان برسانند اما انجام داستان ها از لحاظ محتوا با هم تفاوت دارد، چنان كه مي توان گفت: درپايان داستانِ خسرو و شيرين، موضوعات تاريخي مطرح مي شود و شكل غم نامه دارد، حال آن كه انجام دردو داستان ديگر به صورت «شادي نامه است و فاقد مسائل تاريخي مي باشد.