اثر بدهي‌هاي عمومي و بهره‌وري بر رشد اقتصادي در ايران

The Effect of Public Debt and Productivity on Economic Growth in Iran

اافزايش مستمر هزينه‌هاي دولت منجر به وسيع‌تر شدن شكاف كسري مالي و به موجب آن استقراض دولت از منابع داخلي و خارجي مي‌شود. در ايران نيز به دليل مشكلات متعددي كه اقتصاد طي سال‌هاي اخير با آن مواجه بوده، تأمين بخشي از درآمدها و هزينه‌هاي دولت از طريق كسري بودجه متداول بوده است. عواقب اقتصادي كسري بودجه بالا در بدهي عمومي سنگين است كه عمدتاً روي رشد اقتصادي اثرگذار خواهد بود. تحقيق حاضر به بررسي تأثير بدهي‌هاي عمومي بر رشد اقتصادي در ايران طي دوره زماني 1391-1359 مي‌پردازد. در اين راستا، با استفاده از مدل الگوي خودتوضيح با وقفه‌هاي گسترده، رابطه تعادلي كوتاه‌مدت و بلندمدت بين بدهي‌هاي عمومي و رشد اقتصادي بررسي مي‌شود. نتايج مدل تصحيح خطا نشان مي‌دهد كه صادرات و بهره‌وري كل عوامل توليد در كوتاه‌مدت روي رشد اقتصادي اثر مثبت و معناداري دارند. اين در حالي است كه بدهي داخلي در كوتاه‌مدت و بلندمدت داراي اثري منفي و بدهي خارجي در بلندمدت اثر مثبتي روي رشد اقتصادي دارند.

The continuous increase in government spending leads to widen the fiscal deficit gaps and that force government to borrow from internal and external resources. Due to various problems faced by the economy over recent years in Iran, It is usual that a part of government incomes and expenditures covers by the budget deficit. The main economic consequence of the high level of budget deficits is heavy public debt, which often would affect on economic growth. This study examines the impact of public debt on economic growth in the period 1980-2012. In this regard, by using the vector autoregressive model, we investigate long-run equilibrium relationship between public debts and economic growth. The results of the error correction model indicate that export and total factor productivity in short-term have a positive and significant effect on economic growth. However, domestic debt in short-term and long-term has a negative effect and external debt in long-term has a positive effect on economic growth