بايسته ها در مدل ارزيابي تكنيك ديپلماسي مسير دوم

The Essentialities of the Model for Assessing Track Two Diplomacy Techniques

با تغيير شكل منازعات بعد از جنگ سرد، ديپلماسي مسير اول كه روشي براي حل منازعات بر سر منافع و قدرت است به تنهايي قادر به حل منازعات نبود. از اين رو روش هاي ديگري از جمله ديپلماسي مسير دوم با هدف رفع ابعاد ريشه اي منازعه به كمك ديپلماسي رسمي آمده و نقش مكمل را ايفا نمود. اين تكنيك كه توسط افراد غيررسمي و در محيط هاي غيررسمي صورت مي گيرد يكي از گام هاي موثر در راستاي فراهم آوردن زمينه صلح در سطوح رسمي است. تكنيك ديپلماسي مسير دوم با ايجاد زمينه اي كه طرف هاي درگير بتوانند در آن آزادانه و به دور از دغدغه هاي جلسات رسمي نظرات خود را بيان نمايند، سبب مي گردد دو طرف پيش از مباحثات رسمي با نقطه نظرات هم آشنا شوند، و راه حل هاي محتمل را بررسي نمايند. اين دستاوردها در صورت انتقال به سطوح رسمي مي تواند بسيار كارگشا باشند. با در نظر داشتن ظرفيت اين تكنيك براي رفع منازعات ارزيابي آن بسيار سودمند است. از اين رو در مقاله حاضر سعي شده است بدين سئوال اصلي كه چگونه مي توان مدلي براي ارزيابي تكنيك ديپلماسي مسير دوم ارائه نمود؟ پاسخ داده شود. فرضيه مقاله حاضر اين است كه ديپلماسي مسير دو را مي توانيم بر اساس ويژگي هاي پايه، اهداف و دستاوردهاي ديپلماسي مسير دوم ارزيابي نمود و مدلي براي آن ارائه كرد. باتوجه به يافته ها مدلي براي ارزيابي ارائه شده است.