مقايسه اثربخشي گروه‌ درماني مبتني بر ذهن‌ آگاهي با درمان‌ نگهدارنده بر كاهش رفتارهاي مخاطره‌ آميز و خشم‌هاي انفجاري در سوء مصرف‌ كنندگان مواد افيوني

A comparison between the effectiveness of mindfulness-based group therapy with maintenance treatment in reducing precarious behaviors and explosive anger in opiate abusers

مقدمه: اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي گروه‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي با درمان‌ نگهدارنده بر كاهش رفتارهاي مخاطره‌آميز و خشم‌هاي انفجاري در سوءمصرف‌كنندگان مواد افيوني انجام گرفت. روش‌كار: در اين كارآزمايي باليني 57 بيمار با تشخيص سوءمصرف مواد به طور تصادفي درگروه‌هاي‌آزمون (درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و گروه درمان‌‌هاي رايج مانند متادون‌درماني) و گروه شاهد (گروه كمپ) قرارگرفتند. گروه آزمون به مدت 8 هفته مورد درمان قرار گرفتند. آزمودني‌ها با استفاده از مصاحبه ساختاريافته و پرسش‌نامه‌ي تكانشگري بارت بررسي شدند و نتايج با استفاده از روش‌هاي آزمون تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر (مختلط) و با نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 19 تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: اگر چه هر دو مداخله‌ي گروه‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و درمان‌هاي رايج منجر به كاهش رفتارهاي مخاطره‌آميز و رفتارهاي تكانشگري در سوءمصرف‌كنندگان مواد افيوني مي‌شود اما گروه‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي در اين زمينه اثربخش‌تر بوده و به‌ طور معني‌داري منجر به افزايش سلامت روان بعد از ترك مواد گرديده است. به ‌علاوه نتايج يافته‌ها نشان داد كه تاثير درمان در دوره پي‌گيري نيز قابل مشاهده بود. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد گروه‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي نسبت به درمان‌ نگهدارنده متادون و گروه شاهد در كاهش رفتارهاي مخاطره‌آميز در سوء‌مصرف‌كنندگان مواد افيوني موثر بوده است.

Introduction: This study aimed to compare the effectiveness of mindfulness-based group therapy with maintenance treatment in reducing precarious behaviors and explosive anger in opiate abusers. Materials and Methods: This was a clinical trial study conducted on 57 patient diagnosed with substance abuse were assigned randomly into the experimental group (mindfulness-based group therapy and common group therapy such as methadone therapy) and control group (camp group). The experimental group received treatment for 8 sessions. The participants were examined using structured interviews and Barratt Impulsiveness inventory (BIS). The results were analyzed using repeated measures variance analysis (ANOVA) and SPSS-19. Results:The results showed that although both mindfulness-based group therapy intervention and common therapy caused the decreased precarious behaviors and impulsiveness behaviors in opiate abusers, the mindfulness-based group therapy intervention was more effective and significantly contributed to the increased mental health after opioid withdrawal for substance abusers. In addition, the results showed that the treatment impact was so significant in the follow-up period. Conclusion: The results revealed that the mindfulness-based group therapy was effective compared to the maintenance treatment in reducing precarious behaviors and explosive anger in opiate abusers.