چكيده فارسي :
مقدمه: ذهن آگاهي، مفهومي است كه در سالهاي اخير تحت تاثير تفكر بودايي، توجه روان‌شناسان، روان‌درمانگران و محققان را به خود جلب كرده است. مداخلات مبتني بر ذهن‌آگاهي به عنوان يكي از درمان‌هاي شناختي– رفتاري نسل سوم يا موج سوم قلمداد مي‌شود. بسياري از تحقيقات به بررسي عواملي پرداخته‌اندكه با اين متغيير در ارتباط مي‌باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي رابطه ذهن آگاهي و تاب‌آوري در دانشجويان مي‌باشد.
روش‌كار: روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد. براي انجام اين پژوهش نمونه‌اي مشتمل بر 357 نفر (203 دختر و 154 پسر) از دانشجويان دانشكده‌هاي علوم انساني، مهندسي و پرديس دانشگاه كاشان در سال تحصيلي 1394 به شيوه نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب با حجم انتخاب گرديد. در ادامه به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات، از پرسشنامه‌هاي تاب‌آوري كانر و ديويدسون (2003)، پرسشنامه پنج‌وجهي ذهن‌آگاهي بائر، اسميت، هاپكينز و توني (2006)، استفاده به عمل آمد. ضريب آلفاي به دست‌آمده در اين مطالعه براي متغيرهاي ذهن آگاهي و تاب‌آوري به ترتيب 0/733 و 0/856 و هم‌چنين براي مولفه‌هاي ذهن آگاهي: مشاهده، توصيف، عمل همراه با آگاهي، عدم قضاوت و عدم واكنش به ترتيب 0.726, 0.667, 0.802, 0.724, و 0/623 به دست‌آمد. براي تحليل داده‌ها از روش ضريب همبستگي پيرسون با كمك نرم افزار SPSS استفاده شد.
يافته‌ها: بين ذهن آگاهي و تاب‌آوري همسو با ديگر پژوهش‌ها، ارتباط معني‌دار وجود دارد (0/05> p).يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن بود كه ذهن آگاهي مي‌تواند موجب ارتقاي تاب‌آوري در دانشجويان شود.
نتيجه‌گيري: بنا بر نتايج اين پژوهش توصيه مي‌شود كه برنامه‌ريزان فرهنگي، آموزش عالي و نهادهاي تربيتي كشور به بهبود سطح ذهن آگاهي و تاب‌آوري دانشجويان توجه كنند و آموزش‌هايي در اين زمينه ارائه نمايند.
چكيده لاتين :
Introduction: Mindfulness, a concept influenced by the Buddhist thinking, has attracted the attention of psychologists, psychotherapists, and researchers in the recent years. Mindfulness-based interventions (MBIs) are regarded as one of the third generation or third wave cognitive-behavioral therapies. Many research studies have examined factors related to this variable. The present study aims to examine the relationship of mindfulness to resilience in university students. Materials and Methods: The research method used in this study was of descriptive-correlational type. The sample consisting of 357 students (203 girls and 154 boys), who were selected from the Faculty of Humanities, the Faculty of Engineering, and Pardis Faculty of the University of Kashan, studying in the year 2016, was taken based on the stratified sampling method in proportion to the size of the strata, For data gathering purposes, the Connor-Davidson Resilience Scale (2003) and the Five Factor Mindfulness questionnaire (Baer, Smith, Hopkins, Krietemeyer, and Toney, 2006) were used. The obtained alpha coefficient values for variables mindfulness and resilience were 0.733 and 0.856, respectively, and those for the components of mindfulness-observing, describing, acting with awareness, accepting without judging of the inner experience, and non-reactivity to the inner experience- were 0.726, 0.667, 0.802, 0.724, and 0.623, respectively. For data analysis, the Pearson’s Correlation Coefficient was used with SPSS. Results:There was a significant relationship between mindfulness and resilience among students, as agreed by other similar research (P
