عنوان مقاله :
عمومي كردن هنر يا تشديد رفتار هنري (مطالعه ي موردي موزه ي هنرهاي معاصر تهران)
عنوان به زبان ديگر :
Democratization of Art or Accumulation of Artistic Behaviors; Case study of Iranian Contemporary Art Museum
پديد آورندگان :
شريعتي، سارا دانشگاه تهران - دانشكده علوم اجتماعي - گروه جامعه شناسي , هاشمي، راهله دانشگاه علم و فرهنگ تهران , سالاري، مريم دانشگاه علم و فرهنگ تهران
كليدواژه :
پي ير بورديو , تشديد رفتارهاي هنري , سرمايه فرهنگي , عشق هنر , عمومي كردن , دموكراتيزاسيون , موزه
چكيده فارسي :
نوشتار حاضر با هدف بررسي سياست دموكراتيزاسيون فرهنگ تهيه شده است و در صدد است كه مشخص كند آيا عمومي كردن موزه ها به عمومي كردن هنر منجر شده است و يا تنها نتيجه اش تشديد رفتارهاي هنري است. با بهره گيري از رويكرد پي ير بورديو كه «عشق هنر» را نتيجه ي بهره مندي از سرمايه ي فرهنگي مي داند؛ با استفاده از ابزار پرسشنامه به روش پيمايش و تجزيه و تحليل كمي اطلاعات، ميزان بهره مندي بازديدكنندگان موزه هنرهاي معاصر تهران از سرمايه ي فرهنگي سنجيده شده است. با استناد به نتايج به دست آمده مي توان ابراز داشت كه تنها نتيجه ي عمومي كردن موزه، تشديد رفتارهاي هنري بازديدكنندگانِ هميشگي آن است. آشنايي عموم مردم با هنرهاي مشروع بسيار محدود است و در ايران هنر هسته ي سخت فرهنگ محسوب نمي شود. ايجاد ارتباط با هنر مشروع علاوه بر عمومي كردن موزه ها و اطلاع رساني مناسب، مستلزم تلاشي همه جانبه از سوي نظام آموزشي و رسانه ها در جهت ايجاد ارتباط مردم با آثار هنري است، تا گذرهاي اتفاقي افراد، به بازديدهايي نظام مند از موزه تبديل شود.
چكيده لاتين :
The goal of this research is to study the policy of democratization of culture and is trying to find out whether democratization of museums leads to democratization of art or its only result is accumulation of artistic behaviors. Deploying Pierre Bourdieu’s theory who believes that “the love of art” is the result of cultural capital and utilizing surveys with the method of quantity evaluation and analyzing of information, the amount of satisfaction of audience of Tehran Contemporary Art Museum has been evaluated. According to the results, it can be stated that democratization of museum has only led to accumulation of artistic behaviors of permanent audience. General familiarity of people with common arts is very limited and in Iran art is not considered as the rough core of the culture. Making relationship with common arts, in addition to democratization of museums and well public informing, require vast attempt of education system and media to link people with artworks. This way random encounter of individuals may lead to regular visits of museums.
عنوان نشريه :
جامعه شناسي هنر و ادبيات
عنوان نشريه :
جامعه شناسي هنر و ادبيات