بررسي تركيب و فراواني زئوپلانكتون آب‌هاي خليج‌ فارس محدوده خليج نايبند و جزيره قشم

Study of composition and abundance of Zooplankton between Nayband Bay & Qeshm Island in Persian Gulf

در اين مطالعه بررسي تنوع گروه هاي زئوپلانكتوني و تعيين تراكم آنها از بهار 1390 لغايت زمستان 1390 در آب هاي حد فاصل خليج نايبند تا جزيره قشم در محدوده اي به طول 130 و عرض 30 مايل دريايي در 5 ترانسكت مشتمل بر 15 ايستگاه انجام شد. نمونه گيري توسط تور بونگو با چشمه 110 ميكرون به صورت كشش مورب از نزديك كف تا سطح آب انجام شد. علاوه بر آن فاكتورهاي زيست محيطي از قبيل اكسيژن، شوري، دما و pH اندازه گيري شد. طي اين تحقيق تراكم سالانه زئوپلانكتون برابر 1864±270 عدد در متر مكعب محاسبه گرديد. پاروپايان با 44 درصد، پروتوزوآ با 24 درصد و نرم تنان با 17 درصد به ترتيب بالاترين ميانگين تراكم سالانه را به خود اختصاص دادند. حداقل تراكم زئوپلانكتوني مربوط به بهار با 861.3±285.3 عدد در متر مكعب بود. فصل زمستان نيز با 3272.5±1927 عدد در متر مكعب بيشترين تراكم را به خود اختصاص داد. ايستگاه 10 در نزديكي بندر چيرو در بين ايستگاه ها حداكثر تراكم را داشت. بررسي هاي آماري نشان داد كه بين ايستگاه و ترانسكت هاي مختلف از لحاظ ميانگين تراكم زئوپلانكتون اختلاف معني داري وجود ندارد (P>0.05). اما مقايسه ميانگين تراكم بين فصول مختلف، تفاوت معني داري در سطح اطمينان 95 درصد را نشان داد (P>0.05).

Identification of zooplankton groups and their abundance was conduvted in 5 designated transects along 130 mile between Nayband Bay and Qeshm island from spring 2011 to winter 2012 .Sampling was done by pulling Bongo net of 110 micrometer mesh size obliquely from near the sea bed to the surface . Parameters such as salinity, temperature and oxygen were also recorded. Totally, the most dominant group was Copepoda with relative density of 44%, followed by Protozoa 24% and Mollusca 17%, respectively. Maximum zooplankton density was observed in winter (average 3272.1 1927), while minimum density was in spring (average 861/3 285/3). No significant difference was found among seasons. The peak abundance was observed in winter.