درمان شناختي مبتني بر ذهن‌ آگاهي بر نشان گان باليني و تصوير بدني در زنان مبتلا به اختلال پرخوري عصبي

Effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy on clinical syndrome and body image in women with bulimia nervosa

مقدمه: پژوهش حاضر جهت بررسي اثربخشي درمان شناختي مبتني بر ذهن ­آگاهي بر نشانگان باليني و تصوير بدني در زنان مبتلا به اختلال پرخوري عصبي انجام شد. روش ­كار: جامعه ­ي آماري اين پژوهش باليني شامل تمام زناني بود كه در فاصله­ ي اسفند 1393تا ارديبهشت 1394 به دو كلينيك­ تغذيه و رژيم­درماني در شهر مشهد مراجعه كرده بودند كه از ميان آن­ها با استفاده از روش در دسترس 30 نفر، انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه 15 نفره قرار گرفتند. گروه اول درمان شناختي مبتني بر ذهن ­آگاهي را دريافت نمودند و گروه شاهد بود در ليست انتظار قرار گرفتند. براي جمع ­آوري داده­ها از پرسش­نامه­ي پرخوري گورمالي و تصوير تن فيشر و نشانگان باليني (DASS-21) استفاده شد. تحليل داده­ها با تحليل كوواريانس و نرم ­افزار SPSS انجام شد. يافته ­ها: بر اساس نتايج آزمون درمان شناختي مبتني بر ذهن ­آگاهي موجب كاهش معني­دار (0/05>P) نمرات افسردگي، اضطراب و استرس و هم­چنين افزايش نمره­ ي مقياس تصوير بدني گروه آزمون نسبت به شاهد در مرحله­ ي پس ­آزمون شده است. نتيجه­ گيري: بنا بر نتايج، درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي موجب كاهش افسردگي، اضطراب و استرس و بهبود تصوير بدني شده و استفاده از اين روش درماني براي مبتلايان به پرخوري عصبي پيشنهاد مي­شود.

Introduction: The purpose of present research was to investigate the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy on clinical syndrome and body image in women with bulimia nervosa disorder. Materials and Methods: This is a quasi-experimental study with pre-test, post-test, and control group. The study population consisted of all women who referred to two nutrition and diet therapy clinics in Mashhad between February and May 2015, among which 30 women with inclusion and exclusion criteria were selected as the sample using convenience sampling. The 30 participants were randomly assigned to two 15-person groups. The first group received mindfulness-based cognitive therapy and the second group was the control group that was placed on a waiting list. Binge Eating questionnaire (Gormally, 1982), Fisher’s image inventory and Depression Anxiety Stress Scale (DASS-21) were used to collect data. Data analysis was conducted using analysis of covariance in SPSS. Results: Based on the test results, mindfulness-based cognitive therapy significantly reduced depression (P<0.05), anxiety (P<0.05) and stress (P<0.05). Furthermore, the therapy increased the body image scores in experimental group compared to the control group at post-test stage (P<0.05). Conclusion: The results showed that mindfulness-based cognitive therapy reduces depression, anxiety and stress, as well as improves body image in people being treated. Thus, the use of this therapy is recommended for patients with bulimia nervosa.