درآمدي بر سيره امام هادي (ع) در زمينه روابط خويشاوندي

An Introduction to the Conduct of Imam Hadi (PBUH) related to the Kinship

رابطه­ خويشاوندي، اهميت ويژه­اي در زندگي انسان و پيامدهاي مهمي در زندگي اجتماعي افراد دارد. پيشرفت مادي، معنوي و اخلاقي يك جامعه، از خانواده و خويشاوندان شكل مي­گيرد. از همين رو، تحكيم اين نهاد و روابط ميان اعضاي آن، از جايگاهي ويژه در روايات و سيره معصومان(ع)، از جمله امام هادي(ع) برخوردار است. امام هادي(ع)، از راهكارهاي متعددي براي تحقق اين مهم استفاده نموده‌اند. دستاورد اين نوشتار كه با رويكرد تاريخي و روش توصيفي ـ تحليلي سامان يافته، ما را به اين نكته رهنمون مي­شود كه امام هادي(ع) در خصوص ارتباط با خويشاوندان و برقراري رابطه استوار و صميمانه با آنان، از مؤلفه­هايي همچون: تعريف و تمجيد، بخشش و كمك مالي، گفت‌وگوي علمي، روشنگري، حمايت، راهنمايي اعتقادي، و نيز تنّبه و آگاهي‌بخشي استفاده مي‌كردند.

Kinship is of particular importance as well as the significant consequences in the social life of people. The material, spiritual and ethical development of a society originates from the family and relatives. Accordingly, the strengthening of this institute and the relationship between its members is of great significance in the narrations and conduct of infallible Imams, including Imam Hadi (PBUH). Imam Hadi has taken different strategies to realize this important matter. The findings of this research done with the historical approach and descriptive-analytical method illustrate that Imam Hadi relied on the elements like praise and admiration, generosity and financial help, exchange of science, enlightenment, support, belief based leadership, and insight related to the relationship with relatives and making an intimate and strong relationship with them