اثربخشي آموزش غايت نگري بريادگيري خودراهبري دانش آموزان

Effectiveness of teaching goal setting on Self-Directed Learning of students

هدف اين پژوهش بررسي تاثير آموزش غايت نگري بر يادگيري خودراهبري بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشآموزان پايه هشتم مقطع دبيرستان 50 بود كه از بين آنها 95 دانش آموز به عنوان - )دوره اول( شهر سمنان در سال تحصيلي 59 نمونه با كمترين نمرات در يادگيري خودراهبري انتخاب و به صورت تصادفي و بطور مساوي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار داده شد. ابتدا پيش آزمون بر روي هر دو گروه اجرا و بعد از آن طي 5 جلسه، غايت نگري به گروه آزمايش، آموزش داده شد. براي گروه كنترل مداخله اي انجام نشد . در اين تحقيق از طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. داده ها با پرسشنامه يادگيري خودراهبري فيشر، كينگ و تاگو گردآوري شد و پس از آن با استفاده از آزمون كوواريانس چندمتغيره مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد غايت نگري اثر معني داري بر بهبود يادگيري خودراهبري دارد. بر اساس نتايج حاصله، براي ارتقاء يادگيري خودراهبري استفاده از آموزش غايت نگري توصيه مي شود.

The aim of this research was survey effectiveness of teaching goal setting on self-directed learning. The statistical society of this research contained all eighth grade students of high school (the first period) of Semnan in the 2014-2015 academic year that among them for example 40 students with the lowest scores on self-directed learning have been chosen and they randomly and equally were put in two experiment and control groups. At first, a pre-test was performed on both groups; and then goal setting was taught to the experiment group during 9 sessions. Intervention wasn't done for control group. In this research, the pretest-posttest pattern was used with control group. Data was collected by Fisher, King, and Tagoe self-directed learning questionnaire; and after that they were evaluated with multivariate covariance test. The results showed that goal setting has a meaningful effect on improving self-directed learning. Based on the obtained results, use of teaching goal setting for promotion of self-directed learning is recommended.