مدل‌يابي خودناتوان‌سازي‌ تحصيلي در بين دانشجويان شهر تهران

Modeling of academic self-handicapping in university students of Tehran

اين پژوهش به منظور تعيين رابطه علّي متغيرهايي است كه بيشترين تأثيرگذاري را بر روي خودناتوان‌سازي تحصيلي در بين دانشجويان شهر تهران داشتند صورت گرفته‌است. جامعه آماري دانشجويان شهر تهران بود كه 520نفر از چهار دانشگاه علامه طباطبائي، تهران، آزاد اسلامي واحد تهران جنوب و پيام نور واحد تهران جنوب به روش داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي فرم كوتاه NEO ، كمال‌گرايي بشارت، خودكارآمدي عمومي‌، انگيزش تحصيلي هارتر، خودناتوان‌سازي جونز و رودوالت و عزت نفس روزنبرگ بود. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج به‌دست آمده حمايت كننده روابط ساختاري مفروض بود و در مجموع نشان داد كه ويژگي‌هاي شخصيتي، كمال‌گرايي، عزت نفس، عملكرد تحصيلي و انگيزش تحصيلي به طور مستقيم و خودكارآمدي به طور غير مستقيم و با ميانجي‌گري عملكرد تحصيلي، خودناتوان‌سازي تحصيلي را تحت تأثير قرار مي‌دهند. همچنين ويژگي‌هاي شخصيتي و كمال‌گرايي به طور غير مستقيم نيز از طريق ميانجي گري عملكرد تحصيلي و انگيزش تحصيلي بر خودناتوان‌سازي تحصيلي اثر مي‌گذارند. با افزايش روان‌آزرده‌گرايي و كاهش گشودگي، خودناتوان‌سازي تحصيلي احتمال بروز پيدا مي‌كند و عزت نفس، خودكارآمدي و انگيزش تحصيلي بالا موجب كاهش ميزان خودناتوان‌سازي مي‌گردد اما كمال‌گرايي و عملكرد تحصيلي بالا احتمال بروز رفتارهاي خودناتوان‌ساز را افزايش مي‌دهد.

This research was conducted to determine the causal relationships of variables that have most effect on academic self-handicapping in the university students of Tehran. The population was the university students of Tehran that 520 people were selected from the universities of Allameh Tabataba’i, Tehran, south branch of Payam-e-Noor & south branch of Islamic Azad through voluntary sampling. The research tools was include the NEO-FFI, perfectionism Multidimensional Questionnaire, General self-efficacy Questionnaire, classroom motivational scale, Jones & Rhodewalt academic self-handicapping Questionnaire, Rosenberg self-esteem Questionnaire. The data were analyzed using structural equations modeling. The findings provided a robust support for the hypothesized structural relationships and show that personality traits, perfectionism, self-esteem, academic performance and academic motivation could directly affect academic self-handicapping and self-efficacy could indirectly affect academic self-handicapping with the mediating effects of academic performance. Also personality traits and perfectionism could indirectly affect academic self-handicapping with the mediating effects of academic performance and academic motivation. With the increase in neuroticism and by reducing the openness experience, academic self-handicapping will likely emerge and also high level of self-esteem, self-efficacy and academic motivation Will lead to lower levels of academic self-handicapping but high level of perfectionism and academic performance Increases the academic self-handicapping behaviors.