سبك دلبستگي و مهارت هاي اجتماعي كودكان: با نقش ميانجي هوش هيجاني

Attachment style and social skills of children: The function of mediator emotional intelligence

پژوهش حاضر با هدف پيش ­بيني مهارت­ هاي اجتماعي كودكان براساس سبك دلبستگي آنان و تعيين نقش مداخله ­اي هوش هيجاني انجام شد. روش پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري، كليه دانش ­آموزان پايه پنجم و ششم شهر تهران بودند كه از ميان آن­ها، 512 دانش ­آموز (267 پسر و 245 دختر) با روش نمونه ­گيري خوشه ­اي انتخاب شدند. ابزارهاي اين پژوهش سه پرسشنامه؛ مهارت­ هاي اجتماعي (گرشام واليوت، 1990)، هوش هيجاني (شات، 1997) و سبك دلبستگي (رونقي و همكاران، 1392) بود. در اين پژوهش، براي تجزيه و تحليل داده­ هاي به دست آمده، از روش آماري مدل­يابي معادلات ساختاري با نرم ­افزار ليزرل استفاده شد. نتايج نشان داد، سبك دلبستگي افزون بر اثر مستقيم بر مهارت­هاي اجتماعي به صورت غيرمستقيم نيز از طريق متغير ميانجي هوش هيجاني بر مهارت­هاي اجتماعي اثرگذار است. بين متغير مكنون برون­زاي سبك ­هاي دلبستگي و نشانگرهاي آن، به ترتيب ضريب مسير0/60 و 0/32، بين متغير مكنون درون ­زاي هوش هيجاني و نشانگرهاي آن، به ترتيب ضريب مسير 0/41، 0/45 و 0/94 و بين متغير مكنون درون ­زاي مهارت­ هاي اجتماعي و نشانگرهاي آن، به ترتيب ضريب مسير 0/35، 0/50، 0/90، 0/85 وجود داشت و تمام اين مسيرهاي علّي معنادار بودند. با توجه به اهميت و ضرورت مهارت­ هاي اجتماعي كودكان و پيامدهاي آن در زندگي آن­ها، شناخت عوامل محيطي از قبيل سبك دلبستگي و عوامل فردي از قبيل هوش هيجاني، مي ­تواند به شناخت عميق عوامل مؤثر بر تحول مهارت­ هاي اجتماعي در كودكان، به منظور ارائه راهبردهاي مناسب منجر شود.

This study aims to predict social skill in children based on their attachment style and emotional intelligence undertaken to examine the role of intervention. This research is a descriptive study. The population of this study consisted of all the students sixth and fifth grade in Tehran, which included 267 boys and 245 girls were selected by cluster sampling. The survey questionnaire instruments were; social skills (Gresham & Elyot, 1991), emotional intelligence (Schutte, 1997) and attachment style (Ronaghi & colleagues, 1392). The data obtained from the structural equation modeling (SEM) were analyzed by using the LISERAL software. Results show that attachment style directly & indirectly lead to social skill through the mediation variable of emotional intelligence. Between endogenous latent variable and the indicator of attachment style, the path coefficients were respectively 0/60 & 0/32, between endogenous latent 0/41, 0/45 & 0/94, and between the latent variable of indigenous social sill and the indicator the path coefficients were sportively 0/35, 0/50, 0/90 & 0/85. It can be said that and all the causal paths were significant. Considering the importance and necessity of children social skills and its effects on children’s life, recognizing environmental factors such as attachment style and individual factors such as emotional intelligence can finally lead to a deeper recognition of factors affecting the transformation of children’s social skills in order to present suitable methods.