بررسي روابط ساختاري ابعاد خلاقيت و سرگرداني ذهني دانشجويان

Structural relationship between creativity dimensions and mental wandering of students

هدف پژوهش حاضر بررسي روابط ساختاري ابعاد خلاقيت و سرگرداني ذهني دانشجويان دانشگاه تبريز بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد. بدين منظور 330 نفر دانشجويان دانشگاه تبريز به روش تصادفي خوشه­ اي چند مرحله­ اي انتخاب شده و پرسشنامه­ هاي خلاقيت عابدي و سرگرداني ذهني (MWQ) را تكميل كردند. براي تجزيه و تحليل داده­ هاي بدست آمده، از روش مدل­ يابي معادلات ساختاري استفاده شد. بررسي روابط و مدل مفهومي پژوهش نشان داد فرضيه پژوهش مبني بر اينكه بين خلاقيت و سرگرداني ذهني رابطه وجود دارد تاييد شده و خلاقيت بر سرگرداني ذهني تأثير معنادار دارد (35/0=R، 01/0>P)، و ضريب مسير مقدار نيز 44/0 است كه شدت رابطه متوسطي را نشان مي­ دهد. بررسي شاخص­ هاي برازش مدل نشان از اين دارد كه مدل پژوهش از بزارش نسبتا مناسب با داده­ ها برخوردار است، RMSEA برابر با 071/0، CFI برابر با 90/0، GFIبرابر با 93/0، PGFI برابر با 68/0، NFI برابر با 89/0، مقدار X2 برابر با 68/61 و سطح معناداري آن كمتر از 0/05 و نسبت X2 بر df برابر با 268 است. مقايسه مقادير بتا يا ضرايب استاندارد شده رگرسيوني نشان مي­ دهد كه بالاترين تأثير بر سرگرداني ذهني مربوط به بعد سيالي با ضريب 0/210 و بعد ابتكار با ضريب 0/151 است. مطابق نتايج، بعد بسط در حضور ابعاد ديگر خلاقيت بر سرگرداني ذهني تأثير ندارد (0/05

The aim of present study was to investigate the relationship between creativity dimension’s and mind wandering in students of Tabriz University. For this purpose, 330 students of Tabriz University were selected by multistage random cluster, and then completed creativity questionnaire (abedi), and mind wandering questionnaires (MWQ). Data were analyzed by structural equation modeling. Relationships and conceptual model suggests the hypothesis that, there is a relationship between creativity and mind wandering, approved and mind wandering has significant effect on creativity (r=0/35 p<0/05). The size of path coefficient is 0/44, which shows average relationship severity. Evaluation of model fitting showed that, research model is fit with data. (RMSEA=0/071, CFI=0/90, GFI=0/93, PGFI=0/68 NFI=0/89, X2=68/61, P<0/05, X2∕df=268). Comparison of standardized regression or coefficients beta shows the highest impact on mind wandering related to the fluid by a factor of 0/210 and initiative by a factor of 0/151. According to the results, expansion factor in the presence of mind wandering does not have effect on other aspects of creativity (P<0/05). Based on the results of present study, it can be concluded that, creativity has effect on mind wandering of people.