بررسي و تحليل عناصر و الگوهاي تاريخي معماري مدارس سنتي ايران

قرار گرفتن در فضاي خشك و عاري از احساس مدارس و هنرستان هنرهاي زيبا در ايران با معماري امروزي از يك سو و مشاهده فضاي سرشار از حيات و پويايي در مدارس سنتي ايران مثل مدرسه چهارباغ اصفهان از سوي ديگر اين فكر را به وجود مي آورد كه در طراحي فضاهاي معماري اين مدارس از چه الگوهاي معماري استفاده شده است. در واقع، هدف اصلي اين پژوهش بررسي جامع و تحليل عناصر و الگوهاي تاريخي معماري مدارس سنتي ايران است. تحقيق حاضر از جنبه هدف، داراي ماهيت كاربردي است و با توجه به ماهيت بنيادي و كاربردي آن، از نوع تحليلي - توصيفي بوده و با استفاده از روش گردآوري اطلاعات از نوع ميداني – كتابخانه اي به انجام رسيده است.