پيشگيري از جرايم غير عمدي: رويكردي اخلاق مدار

Prevention of Unintentional Crimes; an Ethical Approach

فعل و انفعال ذهني مرتكب كه از آن به ركن رواني جرم تعبير مي شود، به دو صورت محقق مي شود يا مرتكب، خواهان ارتكاب عمل مغاير با قانون كيفري است يا اينكه چنين خواستي وجود ندارد اما مرتكب به اندازه كافي نمي انديشد و از اين عدم انديشيدن، جرمي محقق مي شود؛ در صورت اول جرم عمدي است و در صورت دوم جرم غيرعمدي است. اين مقاله با استفاده از روش توصيفي ـ تحليلي از يك سو به تعريف و مختصات اساسي جرايم غيرعمدي با رويكرد نوين مقنن مي پردازد، و از سوي ديگر چگونگي پيشگيري از آنها را بيان مي كند. بررسي نشان مي دهد در مطالعات پيشگيرانه چه با نگاه كنشي و چه واكنشي بايد آن دسته از عوامل جرم زايي نشانه گيري شوند كه نقش حياتي در تحقق جرم دارند و با برچيده شدن آنها، از شكل گيري ديگر عناصر فرايند جنايي جلوگيري مي شود .

Mental action and reaction of those commiting crimes، known as the scond mental base of the crime، happen in two ways; in some cases، those commiting crimes act against penal laws intentionally while in other cases، they act without enough consideration and، therefore، commit a crime. The former would be regarded as intentional and the latter unintentional. The paper، using descriptive-analytic method، studies the definition and principal qualities of unintentional crimes in a new approach on the one hand، and introduces the ways to prevent them on the other hand. As shown in the study، in preventive studies، regarding the former and the latter both، we should oppose those agents of fundamental part in happening crimes; that is، those given their destruction، no other criminal element would be formed.