سلامت اجتماعي و كاركردهاي آن در جوامع شهري (مورد مطالعه: كلان شهر اصفهان)

Social Well-being and its functions in urban areas(Case of study: metropolis of Esfahan)

سلامت اجتماعي عبارت است از چگونگي ارزيابي فرد از عملكردش در برابر اجتماع. از نظر كييز فردي برخوردار از سلامت اجتماعي است كه اجتماع را به صورت يك مجموعه معنادار، قابل فهم و بالقوه مفيد براي رشد و شكوفايي بداند و احساس كند كه به جامعه تعلق دارد، از طرف جامعه پذيرفته مي شود و در پيشرفت آن سهيم است. سلامت اجتماعي، نوعي بهداشت رواني، فردي و جمعي است، كه در صورت تحقق آن، شهروندان داراي انگيزه و روحيه شاد بوده و در نهايت، جامعه شاداب و سلامت خواهد بود. هدف از پژوهش حاضر ، بررسي كاركردهاي سلامت اجتماعي در جوامع شهري و به طور مشخص، در كلان شهر اصفهان است.چارچوب نظري پژوهش با استفاده از ديدگاه هاي كييز، دوركيم، فروم و فرويد تدوين شده است. روش تحقيق پيمايش، و ابزار گردآوري اطلاعات نيز پرسشنامه بوده است. جامعه آماري شامل كليه شهروندان 15 تا 64 ساله ي باسواد شهر اصفهان بوده و نمونه آماري نيز شامل تعداد 385 نفر از جامعه آماري فوق در نظر گرفته شده كه به روش خوشه اي انتخاب شده اند. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار spss و جهت آزمون مدل از نرم افزار Amos استفاده شده است.نتايج تحقيق نشان مي دهد كه بين متغير مستقلِ سلامت اجتماعي و متغيرهاي وابسته يِ سلامت رواني، هنجارمندي اجتماعي و مسئوليت پذيري اجتماعي رابطه معناداري وجود دارد. همچنين ارتباط بين متغير هنجارمندي اجتماعي و مسئوليت پذيري اجتماعي نيز معنادار است.

Social well-being refers to how a person assesses his/her functions in society. According to Keyes، one possesses social well-being if he/she sees the society as a meaningful، understandable and potentially useful medium for growth and feels a sense of belonging to society and is also accepted in and is involved in the progress and development of the society. Social well-being is a kind of mental، physical and individual well-being that can potentially make residents to be highly motivated and happy which can، in turn make the society to be safe. The present paper aimed to investigate the functions of social well-being in the city of Esfahan which is located in central parts of Iran. The theoretical framework of the paper was based on the views of Keyes، Durkheim، Fromm، and Freud. Research population consisted of all educated Esfahani residents who were 15-64 years old، of which 385 individuals were selected as the sample through a clustering method. Needed data were collected using a questionnaire. The data were analyzed using the Spss and Amos softwares. The results showed that relationship between social well-being، as the independent variable، and psychological well-being، social normality and social responsibility، as dependent variables، were significant. The relationship between social normality and social responsibility also was significant.