تاثير روابط تجاري ايران با هند بر اقتصاد و توليدات داخلي ايران (1195-1324ق)

Iran-India Trade Relations (1794-1925):The Impact on the Iranian Domestic Economy and Production

مناسبات ديرپاي ايران و هند در دوره قاجار شكل تازه اي يافت. در اين دوره نوع كالاها و شيوه مبادلات بازرگاني تغيير كرد و موجب دگرگوني نظام اقتصادي ايران شد. موضوع اصلي اين تحقيق بازشناسي انواع كالاهاي صادراتي و وارداتي بين ايران و هند و آثاري است كه اين موضوع بر توليدات داخلي و اقتصاد ايران در دوره مذكور داشته است. هدف تحليل تاثير روابط بازرگاني ايران و هند بر توليدات و اقتصاد ايران دوره قاجار تا پايان سلطنت مظفرالدين شاه است. در اين مقاله فرصت ها و تهديدهاي موجود در اين مناسبات تبيين مي شود. روش/ رويكرد پژوهش: رويكرد تحقيق حاضر «كيفي» [1] و «توصيفي–تحليلي» [2] است و داده ها به روش «اسنادي» [3] و بر پايه منابع «كتابخانه اي» [4] گردآوري شده اند. يافته ها و نتيجه گيري:نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه ايران از يك سو بازار فروش محصولات اروپايي شد و بازرگانان ايران به دلالان شركت هاي غربي تبديل شدند و ازسوي ديگر ايرانيان با برخي از روش هاي توليد كشاورزي و صنعتي آشنا شدند و برخي از دولتمردان درصدد برآمدند تا شيوه هاي جديد توليد را وارد ايران كنند.

Purpose: Trade relations between the two countries during Qajar period until the end of the last years of Mozaffar al-Din Shah (1896-1907) are studied to explore the impact of imports on the economy of Iran. Method and Research Design: Data was collected and analyzed from library resources and archival records of the Iranian Ministry of Foreign Affairs in Tehran. Findings and Conclusion: A wide variety of goods was traded between the two countries. European products imported from India into the Iranian market led to the closure of many newly established industries of Iran. However, as the result of such imports, Iranians became familiar with modern agricultural and industrial technologies as some government officials sought to import such technologies to the country.