تجزيه و تحليل محتواي نكاح نامه هاي منطقه بيمرغ گناباد در عصر قاجار

Marriage certificates of Bimorgh Rural areas of Gonabad in the Qajarid period

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تجزيه وتحليل اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي زندگي مردم بيمرغ گناباد با تكيه بر نكاح نامه هاست. بررسي اين نكاح نامه ها مي تواند در بازنمايي دغدغه هاي فكري و رويكردهاي اجتماعي و اقتصادي مردم اين منطقه تاثيرگذار باشد. روش/ رويكرد پژوهش:رويكرد پژوهش حاضر كيفي است. داده ها و شاخص هاي تحقيق بر پايه اسناد آرشيوي و منابع كتابخانه اي و براساس نمونه گيري هدفمند گردآوري شده است؛ البته از روش تاريخي نيز براي تحليل داده هاي پژوهش استفاده شده است. يافته ها و نتيجه گيري:نكاح نامه هاي بررسي شده حاوي داده هاي مهم اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي از تاريخ يكصدساله منطقه بيمرغ گناباد هستند. ويژگي مهم پژوهشي اين اسناد پوشش دوره زماني يك صدساله است. نكاح نامه هاي حاضر، مستقيم با نحوه زندگي مردم در اين دوره تاريخي مرتبط است، درنتيجه اطلاعاتي فرهنگي، اقتصادي، و اجتماعي از زندگي مردم اين منطقه نمايان مي سازد.

Purpose: To study social, economic, and cultural life of the people of the region though the contents of marriage certificates. Method and Research Design: Data was collected and analyzed from marriage certificates held at the Central Archives of Astan Quds Razavi. Marriage certificates were divided into three groups: Mohammad Shah and early Naser Al-Din Shah years (circa. 1838-1855), Naser Al-Din Shah years (circa. 1856-1890), and later years of the Qajarid era (circa. 1890-1925). Findings and Conclusion: Early marriage certificates are written in plain language. Items included in the certificates as mahriyyeh shows that the overall economic condition of people was not poor. Certificates of the second period are written in a more pedantic style, but show some economic improvements. It seems that marriage with people from out of the region had become more common than before. In the certificates of the of last period, mention of imported items indicates the expansion of trade with western countries as well as further improvement in economic condition of people.