تصوير سازي زنان در قصه هاي عاميانه ي مردم فارس

Representation of Women in Folk Tales of Fars

قصه از برجسته ترين و رايج ترين گونه هاي ادبيات عامه است. تصويرهايي از زندگي مردم زمانه، تضادهاي طبقاتي و ستيزه جويي هاي اجتماعي، رفتار و روابط خانوادگي، گرايش هاي قومي و مذهبي، آداب و رسوم متداول را به زبان ساده و به صورت طنز بيان مي كند. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تصويرسازي زنان در قصه هاي عاميانه ي مردم فارس است. روش پژوهش كيفي و رويكرد تحليل داده هاي آن توصيفي- تفسيري است. روش جمع آوري داده ها اسنادي و روش تجزيه و تحليل داده ها، تحليل محتواي كيفي جهت دار است. نتايج نشان داد كه نقش هاي زنانه بيشتر از مردانه و نقش هاي سني دختر جوان و مرد ميانسال بيشتر از بقيه ي نقش هاست. شخصيت اصلي در بيشتر قصه ها زنان اند. زنان و مردان در صفات متعددي تصوير سازي شده اند و همچنين الگوي سفر و روايت جست و جو در قصه ها كاملا مردانه نيستند.

The aim of this research is study the image of women in folk tales of Fras Province، Iran. Method of research is qualitative and the approach of data analysis is descriptive-analytic. Method of data gathering is archives and method of analysis is directed qualitative content analysis. Results showed that women's images and roles exist more than men's. Representations of young girl and middle-aged man are more than others groups. Women and men are represented with diverse descriptions and portray various characters. Paradigm of travel and narrations of quests in tales are not completely masculine.