تأثير گراني و قحطي نان بر روابط خارجي ايران در عصر ناصري

The Impact of Expensiveness and Famine on Iran’s Foreign Trade in Naseri Era

گراني و قحطي‌هاي پي‌درپي نان كه در عصر ناصري رخ مي‌داد، بحران‌هاي متعدد اقتصادي و اجتماعي و سياسي را در كشور سبب مي‌شد. بحران‌هاي نان با پيامدهايي همچون مرگ‌ و مير، مهاجرت، ركود اقتصادي، تنش مالي دولت و ناامني همراه بودند. پرسش ما اين است كه بحران‌هاي نان چه تاثيري بر جايگاه حكومت و اقتصاد ايران، در انديشه سياستمداران و افكار عمومي كشورهاي ديگر مي‌گذاشت؟ راه‌هاي نفوذ بيشتر در ايران را چگونه پيش پاي اين كشورها مي‌گشود و چه پيامدهاي مثبت و منفي اقتصادي براي اين كشورها داشت؟ فرض ما اين است كه وقوع قحطي از اعتبار سياسي و اقتصادي دولت ايران مي‌كاست و از سويي، اين فرصت را در اختيار ديپلمات‌هاي خارجي قرار مي‌داد تا با صراحت، در امور حكومت ايران دخالت كنند. كسادي بازار فروش محصولات خارجي و ممنوعيت صادرات غله از ايران، از نتايج ناخوشايند اين بحران‌ها براي كشورهاي خارجي بود؛ اما مهاجرت تجار و نيروي كار ايراني به اين كشورها، خشنودي آن‌ها را موجب مي‌شد.

Expensiveness and bread famine happened continuously in Naseri era caused political, social and economic crisis in Iran. The results of continuous bread crisis were death rate or morality, immigration, economic depression, government financial tensions, and insecurity.We want to know the result and effects of bread crisis on public opinion and politicians thought of other countries. How could they influence and have track in Iran? an‎d what was the positive and negative economic results for them?Our assumption is thatfamines decreased political and economic credits of Iranian government and put the chance to foreign politicians for more influence and interfere in Iran affairs.Marketing recession of foreign products and the ban on corn export were the negative result of this crisis for foreign countries.The immigration of merchants and Iranian labor forces to these countries were the positive results for them.