مقايسه‌ ي‌ سبك زندگي و سلامت رواني در دبيران تربيت‌ بدني و ساير دبيران شهرستان بيرجند

Comparison of lifestyle and mental health among physical training teachers and other teachers in Birjand city

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، مقايسه ي سبك زندگي و سلامت رواني دبيران تربيت بدني و غير تربيت بدني زن و مرد شهرستان بيرجند بود. روش كار: جامعه ي آماري اين مطالعه علي-مقايسه اي تمام دبيران تربيت بدني و غير تربيت بدني شهر بيرجند در سال تحصيلي 94-1393 بودند. براي اين منظور تعداد 198 نفر (99 نفر دبير تربيت بدني و 99 نفر دبير غير تربيت بدني) به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شده و به پرسش نامه هاي سلامت عمومي گلدبرگ (1972) و سبك زندگي نوربخش، آتش پور و مولوي (1384) پاسخ دادند. تحليل داده ها با استفاده از آزمون آماري ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تي گروه هاي مستقل انجام شد. يافته ها: بين نمرات سبك زندگي و ابعاد آن (فعاليت بدني، عقايد و نگرش ها، بهداشت و روابط خانوادگي) با نمره ي سلامت رواني ارتباط معني دار و معكوسي وجود دارد (0/05>P) و بين ابعاد سبك زندگي (فعاليت هاي اوقات فراغت، تغذيه، فيزيك و ظاهر) و سلامت رواني رابطه معني داري وجود ندارد. هم چنين بين دبيران تربيت بدني و غير تربيت بدني از نظر سبك زندگي و سلامت روان، تفاوت معني داري وجود داشت و ميانگين نمره ي سبك زندگي و سطح سلامت روان دبيران تربيت بدني بيشتر از دبيران غير تربيت بدني بود. علاوه بر اين بين دبيران زن و مرد از نظر سلامت رواني تفاوت معني داري وجود داشت (0/05>P) و مردان از سلامت روان بالاتري برخوردار بودند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش، دبيران تربيت بدني از سطح سلامت روان بالاتر و سبك زندگي بهتري نسبت به ساير دبيران برخوردارند بنابراين به نظر مي رسد كه ورزش بايد به عنوان جزيي از برنامه ي تربيت عمومي در نظر گرفته شود.

Introduction: This study aimed to compare the lifestyle and mental health of male and female physical training and non-physical training teachers in Birjand city. Materials and Methods: This is a causal-comparative study. The statistical population consisted of all physical training and the other teachers of Birjand city in the academic year of 2014-2015. So, 198 cases (99 physical training teachers and 99 non-physical training teachers) were selected by randomized cluster sampling. They responded to Goldberg (1972) General Health Questionnaire and Noorbakhsh et al. (2005) Lifestyle Scale. The data were analyzed using Pearson correlation coefficient statistical test and independent T-test. Results: There is a significant and inverse relationship between lifestyle and its dimensions (physical activity, beliefs and attitudes, health and family relationships) and the score of mental health (P<0.05), and there is no significant relationship between lifestyle dimensions (leisure activities, nutrition, physics and appearance) and mental health. Also, there was a significant difference between physical training and non-physical training teachers in terms of lifestyle and mental health (P<0.05), and the average score of lifestyle and mental health of physical training teachers was higher than non-physical training teachers. In addition, there was a significant difference between male and female teachers in terms of mental health, and men had higher mental health. Conclusion: According to the results of the research, the physical training teachers have higher mental health and better life style compared to the other teachers so it seems that exercise should be considered as part of the general education program.