مقايسه سطح سلامت رواني كاركنان بخش درماني با كاركنان بخش غير درماني در شهر همدان

Workplace and mental health: comparison of medical and non-medical staff in Hamedan

هدف: اين پژوهش به منظور مقايسه سلامت رواني كاركنان بخش درماني با كاركنان بخش غيردرماني شهر همدان در زمستان 1391 انجام شده است. با توجه به عوامل استرس زايي كه خاص محيط هاي بيمارستاني است و نيز ارتباط دايم كاركنان اين محيط ها با بيماري و مرگ انسان ها، انتظار مي رود شاغلين بخش درماني در مقايسه با بخش غيردرماني سلامت رواني نامطلوب تري داشته باشند و بعلاوه زنان نيز نسبت به عوامل فوق آسيب پذيرتر باشند. روش: در اين مطالعه كه بصورت علي- مقايسه اي انجام شده 125 نفر پرسنل درماني از 4 مركز و 98 نفر پرسنل غيردرماني از 3 مركز يك سازمان غيردرماني شهر همدان به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه سلامت عمومي 28 سوالي (GHQ-28) بود كه نقطه برش در كل آزمون 23 و در زير مقياس ها 6 در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون آماري2 χ و or تحليل شدند. يافته ها: 41/6 درصد پرسنل درماني و 49/0 درصد پرسنل غيردرماني در شاخص كل، بالاتر از نقطه برش شناسايي شدند اما تفاوت شيوع اختلالات بين دو نوع سازمان در هيچيك از شاخص ها از نظر آماري معني دار نبود. از سوي ديگر رابطه بين جنسيت و شيوع اختلال رواني در پرسنل درماني معنادار بدست آمد. نتيجه گيري: با توجه به يافته ها، به نظر مي رسد ثبات در تصميم گيري هاي مديريتي و در نتيجه افزايش پيش بيني پذيري شرايط مي تواند به بهبود سلامت رواني كارمندان كمك كند.

The study aimed to make a comparison of levels of mental health between medical and non-medical staff in city of Hamedan in winter 2002. Considering stress factors specific to hospitals and the fact that hospital staff are in frequent contact with human illnesses and death، the study hypothesized and aimed to test that staff working in medical staff working in hospitals had poorer mental health than those working in a non-medical workplace، and that women were more vulnerable to the stress factors. The study followed a causal-comparative design، and the sample population included 125 medical staff member from 4 medical centers and 98 staff members from 3 non-medical centers in city of Hamedan. Subjects were selected using convenient sampling. The scale used was General Health Questionnaire (GHQ-28)، in which a cut-off point of 23 was considered for the scale and 6 for each subscale. The data were analyzed using chi-square and odds ratio. The results showed that 41.6% of the medical staff and 49% of the nonmedical staff were above the cut-off point، but that the difference between results for each subscale was not significant in the two groups. The relationship between gender and prevalence of mental disorder in the medical staff was، however، significant. Based on the results، the study suggests that stable managerial decisions، and hence increased predictability of circumstances، can improve mental health of the staff.