اثربخشي روان درماني پويشي كوتاه مدت فشرده بر كاهش نشانه ها و سبك هاي دفاعي در بيماران مبتلا به افسردگي

Effectiveness of Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy in Reducing Symptoms and changing Defense Styles in Patients with Depression

اين پژوهش باهدف تعيين اثربخشي روان درماني پويشي كوتاه مدت فشرده بر كاهش نشانه ها و سبك هاي دفاعي در مبتلايان به افسردگي انجام شد. پژوهش حاضر،كاربردي وازنوع شبه آزمايشي كه در آنازپيش-پس آزمون باگروه كنترل استفاده شده، مي باشد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان سال 90-91 مبتلا به افسردگي، در دانشگاه فردوسي مشهد بودند كه 16 نفر از آنها به شيوه نمونه گيري داوطلبانه مبتني بر هدف انتخاب شدند و بر مبناي گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. داده ها به كمك پرسشنامه هاي جمعيت شناختي،افسردگي بك وسبك هاي دفاعي در مورد هردو گروه آزمايش و كنترل جمع آوري شد. گروه آزمايش بنا به هدف طرح، بسته ي روان درماني روان پويشي كوتاه مدت فشرده را در 20 جلسه دريافت كردند، در حاليكه در مورد گروه كنترل مداخله اي صورت نگرفت. بعد از پايان دوره ي روان درماني، مجددا پرسشنامه هاي مذكور در مرحله پس آزمون اجرا شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون ANCOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته هاي پژوهش نشان داد كه روان درماني پويشي كوتاه مدت فشرده باعث كاهش نشانه هاي افسردگي(0/001>p)، سبك هاي دفاعي رشد نايافته (0/17>p) و روان رنجور(0/001>p) و همين طور منجر به افزايش سبك دفاعي رشديافته (0/001>p) در گروه آزمايش شده است. تاييد فرضيه هاي تحقيق مبين اين است كه روان درماني پويشي كوتاه مدت فشرده منجر به بهبود خلق و بكارگيري سبك دفاعي كار آمد رشديافته و نيز كاهش استفاده از سبك هاي دفاعي سازش نايافته رشد نايافته و روان رنجور گرديده است.

The present study aimed to examine effectiveness of intensive short-term dynamic psychotherapy (ISTDP) in reducing symptoms and changing defensive styles in patients with depression. The study employed an applied quasi-experimental design and used a pretest and posttest and a control group. The statistical population included all University of Mashhad students with depression who referred to the clinic of Faculty of Education and Psychology during 2001–2002 school year. The sample consisted of 16 students who were selected using purposive voluntary sampling، and were randomly assigned to either the experimental or the control group. The data was collected using a demographic questionnaire، Beck Depression Inventory (BDI) and Defensive Style Questionnaire (DSQ) in both groups. The experimental group received a 20-session ISTDP while the control group received no intervention. BDI and DSQ were administered in both groups in the pretest phase. The data were analyzed using ANCOVA in SPSS software. The results showed that ISTDP was effective in reducing symptoms of depression (p<0.001) and immature (p<0.17) and neurotic defensive styles (p<0.001)، and in increasing use of mature defensive styles (p<0/001) in the experimental group. In other words، ISTDP increased patients’ moods and their use of mature defense style and it decreased use of immature and neurotic defense styles .