نقش شوخ‌ طبعي در اميدواري و رشد پس از آسيب مبتلايان به سرطان خون

The role of humor in hope and posttraumatic growth among patients with leukemia

مقدمه: روند بروز افزايشي سرطان خون يكي از مشكلات علم پزشكي مدرن است. افراد با دريافت تشخيص سرطان، نيازمند حفظ اميدواري در طول فرآيند درمان مي باشند و هم چنين تشخيص سرطان گاهي اوقات منجر به رشد پس از آسيب مي شود. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش شوخ طبعي در اميدواري و رشد پس از آسيب مبتلايان به سرطان خون در شهر زاهدان بود. روش كار: اين پژوهش توصيفي-همبستگي بود در بيمارستان حضرت علي (ع) شهر زاهدان در سال 1394 انجام شد. نمونه شامل 70 بيمار بود كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه هاي شوخ طبعي خشوعي و همكاران، اميدواري اشنايدر و همكاران و رشد پس از آسيب تدسچي و كالهون بود. براي تجزيه و تحليل رابطه بين متغيرها و پيش بيني تغييرات اميدواري و رشد پس از آسيب، روش هاي همبستگي و تحليل رگرسيون گام به گام مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه بين نمره كلي فرد در مقياس شوخ طبعي(r= 0.37, P<0.01)و بعد لذت از شوخي (r= 0.34, P<0.01) و شوخ طبعي در شرايط استرس آور (r= 0.28, P<0.05)با اميدواري رابطه مثبت و معني دار وجود دارد. نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه نمره كلي مقياس شوخ طبعي به طور معني داري اميدواري را پيش بيني مي كند (β= 0.37, P<0.01). نتيجه ديگر اين بود كه بين نمره كلي شوخ طبعي و رشد پس از آسيب رابطه مثبت و معني دار وجود دارد (r= 0.46, P<0.001) و نتايج رگرسيون نشان داد كه نمره كلي شوخ طبعي به طور معني داري رشد پس از آسيب را پيش بيني مي كند (β= 0.46, P<0.01). نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش مويد نقش پيش بيني كنندگي شوخ طبعي در اميدواري و رشد پس از آسيب مبتلايان به سرطان خون مي باشد.

Introduction: The increasing incidence of leukemia is one of the problems of modern medical science. People diagnosed with cancer need to stay hopeful during the process of treatment. Moreover, the diagnosis of cancer sometimes leads to posttraumatic growth. In this regard, this study aimed to investigate the role of humor in hope and posttraumatic growth among leukemia patients in Zahedan. Materials and Methods: This descriptive-correlational study was conducted in Imam Ali (AS) Hospital in Zahedan in 2015. The sample consisted of 70 patients selected by the convenience sampling method. The measurement tools were the Khashoui et al. Sense of Humor Questionnaire (SHQ), the Snyder et al. Hope Scale, and the Tedeschi and Calhoun Posttraumatic Growth Inventory. To analyze the relationships among the variables and to predict variances in hope and posttraumatic growth, the correlation tests and the stepwise regression analysis were used. Results: The results showed that the total score of humor (r= 0.37, P<0.01) and the subscales of enjoying humor (r= 0.34, P<0.01) and having a sense of humor in stressful conditions (r= 0.28, P<0.05) were significantly and positively related to hope. Additionally, the results of the stepwise regression analysis indicated that the total score of humor was able to significantly predict hope (β= 0.37, P<0.01). Moreover, the results demonstrated that there was a significant and positive relationship between the total score of humor and posttraumatic growth (r= 0.46, P<0.001) and the results of regression analysis showed that the total score of humor was able to significantly predict posttraumatic growth (β= 0.46, P<0.01). Conclusion: The findings of this study confirmed the role of humor in predicting hope and posttraumatic growth among the leukemia patients