رفتارهاي سياسي فقهاي دوره ميانه

THE POLITICAL BEHAVIOR OF FAQIHS IN THE MIDDLE PERIOD

در مقاله حاضر نمونه هايى از ارتباط و همكارى فقيهان با حاكمان جور در قالب پذيرش نقابت و ولايت از جانب آنان مورد بحث قرار گرفته است. به نظر نگارنده اين همكارى ها بر پايه هاى نظرى و مبانى فقهى اين علما استوار بوده است. از امعان نظر در سخنان و آثار فقهى علماى اين دوره، روشن مى شود كه مبناى اصلى همكارى و پذيرش ولايت از حاكمان جائر، اصل ولايت فقيه بوده است.

In this article instances of the cooperation of Faqihs with despotic rulers within the framework of Welayat are presented. The writer believes the cooperation of these Faqihs can be accounted for resorting to their Fiqh-based belief. A close attention to the writings and speeches of these ulama will clarify that the main reason why these ulama cooperated with despotic rulers and accepted their sovereignty is the principle of Welayat-e Faqih.